ที่อุดรไกล
อสย. 14:13 เจ้ารำพึงในใจของเจ้าว่า ‘ข้าจะขึ้นไปยังฟ้าสวรรค์ เหนือดวงดาวทั้งหลายของพระเจ้า ข้าจะตั้งพระที่นั่งของข้า ณ ที่สูงนั้น ข้าจะนั่งบนขุนเขาชุมนุมสถาน ณ ที่อุดรไกล
- สวรรค์ชั้นที่หนึ่ง มักกล่าวถึงบ่อยๆในพันธสัญญาเดิมว่าเป็น “ท้องฟ้า” หรือ “นภากาศ” นี่คือสวรรค์ที่เต็มไปด้วยก้อนเมฆ ชั้นอากาศที่นกบินร่อนไปทั่ว
- สวรรค์ชั้นที่สอง อยู่ระหว่างดวงดาว / อวกาศชั้นนอก ซึ่งเป็นที่อยู่ของดวงดาว ดาวเคราะห์ต่างๆและวัตถุต่างๆในสวรรค์
- สวรรค์ชั้นที่สาม สถานที่ซึ่งไม่เปิดเผย เป็นที่ประทับของพระเจ้า พรเยซูทรงสัญญาว่าทรงจัดเตรียมที่ในสวรรค์สำหรับคริสเตียนแท้
อสย. 14:14 ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูงของเมฆ ข้าจะทำให้ตัวของข้าเองเหมือนองค์ผู้สูงสุด’
ในฉบับอธิบาย ผู้ที่ร่วงหล่นจากฟ้าสวรรค์ที่ถูกกล่าวถึงในพระธรรมตอนนี้ ถูกตีความไว้หลายอย่างนอกจากข้างต้นที่กล่าวไป
ประเด็นแรก คือซาตาน เพราะมีอำนาจมากกว่ากษัตริย์อื่นๆ ที่เป็นเพียงมนุษย์ แม้บรินี้จะมีความหมายตรงกับซาตาน แต่ส่วนที่เหลือในข้อต่อๆไปในบทที่ 14 นี้ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับซาตานเลย
ประเด็นที่สอง บริบทนี้อาจจะเป็น เซนนาเคอริบ หรือเนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์ที่เรืองอำนาจ และได้รับการยกย่องเป็นเทพเจ้า และต้องการจะครองโลก
ประเด็นที่สาม อาจจะหมายถึง ทั้งสองอย่าง คือทั้งซาตานและกษัตริย์ หรือเนบูคัดเนสซาร์ เพราะบาบิโลนในยุคนั้นถูกเปรียบเทียบว่าเป็นที่นั่งของความชั่วร้ายในพระธรรมวิวรณ์ (17,18) ความเย่อหยิ่งเป็นความบาปของซาตานเช่นเดียวกับ บาบิโลนในช่วงเวลานั้น
แม้จะมีมุมมองที่แตกต่างกันถึงสามมุมมอง แต่ความเป็นจริงที่เหมือนกันเพียงอย่างเดียวก็คือ ความเย่อหยิ่งที่เป็นการจงใจต่อต้านพระเจ้าและทำให้เกิดการพิพากษา
อิสราเอลก็ก้าวผิดพลาดไปเพราะว่าความหยิ่งและทิ้งพระเจ้าไป
ขอพระยาห์เวห์อวยพระพร
ชาโลม
ktm.emunah
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น