ดึงหูสุนัข
พระวจนะตอนนี้ทำให้ผมสะดุดใจ และอดยิ้มไม่ได้ที่จะหยุดและพิจารณา ว่าอะไรคือความหมายที่แท้จริง
สมัยเด็กที่บ้านผมมีสุนัข (หมา) อยู่ตัวหนึ่ง มันชื่อ ไอ้โก้ ไอ้โก้เป็นสุนัขที่รักเจ้าของ แต่ผมชอบแกล้งมันโดยดึงหูมัน จนมันเกือบจะกัดเอา (แค่เกือบ)
แต่ถ้าเราเห็นสุนัขกำลังกัดกัน และเข้าไปแหย่มันในช่วงเวลานั้น หรือไปดึงหูมัน แน่นอน เราอาจจะเจอมันกัดเอาเข้าจริงๆก็เป็นได้
คนเราก็ไม่ต่างกันเวลาทะเลาะกันแบบไม่ลืมหูลืมตา “แบบหมากัดกัน” อย่าได้เข้าไปยุ่งเชียว !
แต่เอ๊ะ ! พระคัมภีร์บอกไม่ใช่หรือว่า ให้เราไกล่เกลี่ย และนำความปรองดองมา แต่ทำไมพระวจนะถึงบอกว่าไม่ใช่เรื่องของตนเองล่ะ เราคือพระกายเดียวกันไม่ใช่หรือ ?
ในฉบับ Hebraic บันทึกว่า เมื่อผ่านไปและเข้าไป “ก้าวก่าย” (meddles)
ในการแปลของเว็บหนึ่งบอกว่า
meddle (เมด'เดิล)
vi. เข้ายุ่ง, ยุ่ง, เสือก.
meddler
N.คนชอบก้าวก่าย
relate:{คนจุ้นจ้าน}
syn:(interferer)(troublemaker)
ผมไม่ได้พูดเองนะครับ ^_^
http://th.w3dictionary.org/index.php?q=meddler
เอาใหม่นะครับ “เมื่อเราผ่านเข้าไปยุ่งหรือเสือก ก้าวก่ายในการปะทะกันของคนอื่น ก็เหมือนการไปดึงหูสุนัขที่กำลังกัดกัน”
สำหรับผมแล้ว เมื่อเราเห็นคนทะเลาะกัน (พี่น้องในพระกาย) เราควรมีท่าทีของการ หนุนใจ และทำให้ไฟนั้นเย็นลง แต่ต้องเข้าให้ถูกจังหวะ และช่วงเวลา และไม่ใช่เข้าไปก้าวก่าย เพราะไม่แน่ จากการทะเลาะของคนสองคน อาจจะกลายเป็นการทะเลาะสามเส้าก็ได้
คนประเภทนี้มีเยอะครับ คือมีเจตนาดี อยากเข้าไปไกล่เกลี่ย แต่บางครั้งไม่รู้จังหวะ ไม่มีศิลปะ เรื่องเลยกลับยิ่งเลวร้ายกว่าเดิมเสียอีก
ขอพระเจ้าอวยพรครับ
ชาโลม
Ktm.shacha
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น