มัทธิว 26:6-10 ซีโมนเป็นคนโรคเรื้อนจริงหรือ ?

มัทธิว 26:6-10 ในคราวที่พระเยซูทรงประทับอยู่หมู่บ้านเบธานีในเรือนของซีโมนคนโรคเรื้อน ขณะเมื่อพระองค์ทรงเอนพระกายลงเสวยอยู่ มีหญิงผู้หนึ่งถือผอบน้ำมันหอมราคาแพงมากมาเฝ้าพระองค์ แล้วเทน้ำมันนั้นบนพระเศียรของพระองค์ พวกสาวกของพระองค์เมื่อเห็นก็ไม่พอใจ จึงว่า "เหตุใดจึงทำให้ของนี้เสียเปล่า ด้วยน้ำมันนี้ถ้าขายก็ได้เงินมาก แล้วจะแจกให้คนจนก็ได้" เมื่อพระเยซูทรงทราบจึงตรัสแก่เขาว่า "กวนใจหญิงนี้ทำไม เธอได้กระทำการดีแก่เรา

หนึ่ง วัฒธรรมยิวห้ามคนโรคเรื้อนอาศัยร่วมกับคนอื่น และห้ามสัมผัสกับคนอื่น แต่ต้องแยกตัวอยู่ต่างหาก (แต่ซีโมน กับอยู่เบธานี)

สอง ภาษาเดิมใช้คำว่า GARABA แปลว่าช่างทำโถหรือพ่อค้าขายโถ และคำว่า GAR’BA (แปลว่าคนโรคเรื้อน) ภาษาเดิมใช้คำว่า Garaba ดังนั้น เขาจึงเป็นช่างทำโถหรือพ่อค้าขายโถ ไม่ใช่คนโรคเรื้อนอย่างที่เขาใจดังนั้น ไม่ใช่การตีความว่าเขาหายแล้ว หรือน่าจะหายแล้ว หรือเคยเป็นมาตามที่เข้าใจ บางครั้งได้ยินว่าเมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปฤทธิ์เดชของพระองค์น่าจะทำให้เขาหาย แต่ความจริงเขาไม่ใช่คนโรคเรื้อนที่เป็นคำที่ค่อนข้างจะพ้องกัน เขาเป้นพ่อค้าขายโถ

เสริม พระคัมภีร์ในยุคนั้นได้ทำการแปลจากภาษากรีกหลายศตวรรษ แต่เยชูวาห์และคนยิวสมัยนั้นใช้ภาษา อาราเมค "gamla" ซึ่งหมายถึงอูฐ และเชือกขนาดใหญ่ที่ออกเสียงสะกดเหมือนกัน แต่ความหมายแตกต่างกัน วึ่งไม่ใช่ตาของเข็มที่เป็นประตูเล็กๆที่กำแพง แต่เป็นเข็มจริงๆ ซึ่งตามบ้านของคนยิวสมัยนั้นและยังมีหลักฐานว่าทุกแห่งจะมีเชือกขนาดใหญ่เพื่อผูกมัดสัตว์และอื่นๆ เชือกนี้จึงไม่สามารถลอดรูเข็มนี้ได้เลย เปรียบว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่สำหรับพระยาห์เวห์มันเป็นไปได้ ... อาเมน