ไม้เท้าที่ไม่ธรรมดา
ในชีวิตของคนเราที่เกิดมาบนความแตกต่างนั้น บางคนอาจจะมีความ
คิดที่ว่าฉันทำอะไรไม่ได้เลย คนอย่างฉันนะเหรอจะทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้
นั่นคือบางครั้งเราก็อาจจะนั่งคิดถึงอนาคต และกังวลถึงสิ่งที่ยังมาไม่ถึง
ในวันข้างหน้า ถ้ามันดูมืดมัวไม่เห็นหนทางเราก็มักจะท้อแท้
เราอาจจะคิดถึงสิ่งที่สูญไปในอดีตด้วยเช่นเดียวกัน เราอาจจะเคยมี
หลายสิ่งพรักพร้อม แต่ตอนนี้เราไม่มี อดีตและอนาคตของเราจะเป็น
อย่างไรต่อไป
ถ้าตอนนี้เรากำลังยืนเผชิญปัญหาใหญ่ที่กำลังท้าทายเรา เราเอกที่จะจด
จ่อกับมันที่อาจจะเป็นความโศกเสร้าในอดีต หรืออนาคตที่ไม่มีทาง
ออก และเมื่อเราได้ยินเสียงของพระเจ้าที่เรียกเรา เราก็อาจจะเป็นเหมือน
โมเสสตอนที่พระเจ้าเรียกที่พุ่มไม้ที่ติดไฟตอนนั้น เราอาจจะมัวแต่จดจ่อ
กับสิ่งเบื้อหลังและเบื้องหน้าและคิดเอาด้วยสติปัญญาของมนุษย์ มัน
ดูมืดมนเสียจริงๆ ตอนนี้ก็แทบจะไม่รอด พระองค์ยังจะบอกว่าจะให้ทำ
งานที่ยิ่งใหญ่
วันนี้ถ้าใครกำลังเผชิญอะไรก็ตามเช่นเดียวกันนี้ พระเจ้ามีคำถามสำหรับ
เราคือ “อะไรอยู่ในมือคุณ” อย่าคิดว่าเราไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย ก็สิ่งที่อยู่
ในมือเรายังไง คำถามที่เราต้องตอบและมองดูคือ “เราถืออะไรอยู่ล่ะ”
เคยไหมที่เราก็ลืมคิดว่าในมือเรายังมีอะไรอยู่ นั่นแหละเอาออกมาตอนนี้ !
เราท้อแท้หรือ สิ้นหวังหรือ ในอดีตที่เราสูญเสียบางสิ่งบางอย่างไปสิ่งที่เรา
รักไปหรือกังวลกับอนาคตในวันข้างหน้า หรืออาจจะคิดว่าตัวเองไร้ค่าสิ้นดี
อีกครั้ง จงมองดูที่มือของเราเอง สิ่งใดที่เรามีตอนนี้ นั่นแหละคือสิ่งที่
พระเจ้าต้องการ
จงเบนสายตาออกจากสิ่งที่ทำให้เราจมดิ่งลง เลิกจดจ่อกับอดีตและอนาคต
และเบนสายตามาที่พระเจ้าที่รอจะช่วยเรา นำเราไปและจูงมือเราเดินไปข้าง
หน้า เบนสายตามาที่พระองค์
อพยพ 4:1-5
1โมเสสจึงทูลตอบว่า “แต่พระองค์เจ้าข้า เขาจะไม่เชื่อ
ข้าพระองค์หรือฟังเสียงของข้าพระองค์ เพราะเขาจะว่า
'พระเจ้ามิได้ทรงปรากฏแก่ท่านเลย'
2พระเจ้าจึงตรัสกับโมเสสว่า “อะไรอยู่ในมือของเจ้า”
ท่านทูลว่า “ไม้เท้า พระเจ้าข้า”
3พระองค์ตรัสว่า “โยนลงที่พื้นดินเถิด” ท่านจึงทิ้งไม้เท้าลง
บนพื้นดิน ไม้เท้านั้นก็กลายเป็นงู โมเสสก็เดินหลบหนีงูไป
4พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “เอื้อมมือจับหางงูไว้” (พอท่าน
เอื้อมมือจับหางงู มันก็กลายเป็นไม้เท้าอยู่ในมือของท่าน)
5“เพื่อเขาทั้งหลายจะได้เชื่อว่า พระเจ้าของบรรพบุรุษของเขา
พระเจ้าของอับราฮัม พระเจ้าของอิสอัค และพระเจ้าของยาโคบ
ทรงปรากฏแก่เจ้าแล้ว”
ก่อนหน้านั้น โมเสสมีความกลัวขาดความมั่นใจในพระเจ้าที่อยู่ตรงหน้า
เขาไม่ได้มองดูที่พระเจ้าที่ยิ่งใหญ่กว่าฟาโรห์เขามองว่าตัวเองไม่มีอะไรจาก
อดีตที่เจ็บปวดของเขาและเขาไม่พร้อมจะกลับไปอีกครั้ง เขามองว่าตัวเองต่ำ
ต้อย เขากลัวและดูถูกตัวเอง ไม่มั่นใจว่าจะทำได้ ขาดความเชื่อมั่นในพระเจ้า
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ ความกระวนกระวายใจเข้ามาในตอนนั้น และกังวลในสิ่งที่พระ
เจ้าให้เขาทำ และพระองค์จะไปด้วยกับเขา เขากำลังโดนคุกคามอย่างมาก
พระเจ้าเห็นโมเสสเป็นเช่นนั้น จึงถามว่าอะไรที่อยู่ในมือเจ้า พระองค์มีจุด
ประสงค์ก็คือเบนความจดจ่อของโมเสสออกมาก่อนให้ออกมาจากสิ่งที่
กำลังคุกคามและมาจดจ่อสิ่งซึ่งอยู่ตรงหน้านั่นคือพระองค์ที่อยู่ตรงหน้า
นั่นเอง เมื่อโมเสสตอบพระเจ้าว่า ไม้เท้าอยู่ในมือของข้าพระองค์ พระเจ้า
ให้โมเสสเห็นว่าไม้เท้าที่ธรรมดาสามารถทำสิ่งที่อัศจรรย์ได้ ไม่ใช่เพราะไม้
เท้านั้นเป็นไม้เท้าที่วิเศษ แต่พระองค์ต่างหากที่ยิ่งใหญ่และอัศจรรย์เหนือ
คำบรรยายใดๆ ผู้ทำการอัศจรรย์ที่ยิ่งใหญ่ได้ พระองค์ต้องการให้รู้ว่าสิ่งนี้
จะเป็นหมายสำคัญต่อผู้คนมากมายที่พบเห็น เพียงแค่ว่า “จงวางใจ”
จงวางใจในพระเจ้า เพราะเมื่อเราวางใจนั่นคือสะพานเชื่อมเพราะพระเจ้า
จะทำการอัศจรรย์ผ่านผู้ที่วางใจพระองค์
อย่าให้เราใช้เวลาย้อนสู่อดีตความล้มเหลวที่พลาดพลั้ง และอยากจะย้อน
กลับไปทำใหม่ หรือกังวลถึงอนาคตวันข้างหน้าและนั่งคิดจะแก้ไขและนั่ง
หาทางออกด้วยตัวเอง จนเสียเวลามากไปหรือไม่
เวลานี้พระเจ้าเรียกเราให้ทำสิ่งใหม่ ลืมสิ่งที่ผ่านพ้นมาแล้วเสียและโน้มตัว
ออกไปข้างหน้า เลิกเสียใจและออกไปรับรางวัลที่พระเจ้ามอบให้ อย่ามัวแต่
ตัวสั่น
เมื่อพระเจ้าถามว่าอะไรอยู่ในมือของเรา สิ่งที่เรามีอยู่ในตอนนี้แม้มันจะเล็ก
น้อยก็จงมองดูมันและเอาออกมาให้พระเจ้า พระองค์จะใช้สิ่งที่เราคิดว่าเล็ก
น้อยในชีวิตของเราเพื่อประโยชน์และเพื่อพระเกียรติจะเป็นของพระองค์
จงมอบทั้งหมดที่เรามีทั้งชีวิตให้กับพระองค์ กลับมาและเบนสายตามาจดจ่อ
กับสิ่งที่พระเจ้าจะกระทำในชีวิตของเรา
ปล. ไม้เท้าของโมเสสนั้นเป็นไม้เท้าเช่นเดียวกันกับไม้ท้าของคนเลี้ยงแกะ
มีความยาวประมาณ 1-2 เมตร มีปลายโค้งเป็นตะขอและใช้เมื่อเดินทาง
นำฝูงแกะ และตีงูที่จะมาทำร้ายแกะ
พระเจ้าใช้ไม้เท้าธรรมดาของโมเสสเพื่อสอนโมเสส พระองค์ใช้สิ่งของธรรมดา
เพื่อจุดประสงค์ที่พิเศษ และเพื่อการอัศจรรย์ที่ยิ่งใหญ่ ชีวิตเราอาจจะมีบาง
สิ่งที่เราคิดว่าธรรมดาซึ่งโลกนี้ไม่ยอมรับว่ามันมีประโยชน์ อย่าเหมารวมว่า
พระเจ้าจะไม่สนใจที่จะใช้คนธรรมดาอย่างเรา เพราะนั่นเป็นการขัดขวางพระ
เจ้าเราอาจจะคาดไม่ถึงว่าไม้เท้าธรรมดาของเราที่มี มีฤทธิ์อำนาจมากมาย
เพียงแต่เรายอม ยอมให้ไม้เท้าธรรมดาของเรานั้นมาเป็นไม้เท้าของพระเจ้า
ฮู้ววว…..!!! อาเมน ฮาเลลูยา
ขอบคุณพระเจ้า
Ktm.worship
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น