วันศุกร์ที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2553

บากบั่นมุ่งไปสู่หลักชัย

บากบั่นมุ่งไปสู่หลักชัย


วันหนึ่งได้ดูคลิปวิดีโอคลิปหนึ่ง ซึ่งเป็นการแสดงของนักเปียนโนจีนคนหนึ่ง
ชื่อ หลิว เหว่ย แต่ที่พิเศษที่สุดคือ เขาเล่นเปียนโนโดยใช้เท้าเล่น ก็เพราะเขา
ไม่มีแขนทั้งสองข้าง ในระหว่างบรรเลงทุกคนประทับใจจนน้ำตาไหล เพราะ
แค่เล่นธรรมดาด้วยมือทั้งสองข้างนี้ก็ยากพออยู่แล้ว นี่ใช้เท้าเล่นมันยากกว่า
หลายเท่าตัวนัก ตลอดจนกิจกรรมในชีวิตต่างๆ ทานอาหาร แปรงฟัน ขับรถ
ใช้คอมพิวเตอร์ ล้วนต้องใช้การฝึกฝน และความพยายามมาขึ้นอีกหลายเท่า
ตัว ด้วยอวัยวะที่ไม่คุ้นเคยนัก แต่เขาเหล่านี้ไม่เพียงแค่ หลิว เหว่ย มีรางวัล
ที่รอเค้าอยู่ข้างหน้าที่เค้าต้องบากบั่นที่จะมุ่งไปเอาและฉวยมาให้ได้

หลายคนที่เป็นแบบนี้ แต่ก็ท้อแท้ไปเพราะคิดว่าตัวเขาเองไร้ค่าไปเสียแล้วและ
ทุกสิ่งทุกอย่างได้จบลงไปเสียแล้ว กับความพิการที่เขาได้รับ เขาคงไปไม่ถึงจุด
หมายแน่นอน เพราะได้สูญเสียบางสิ่งบางอย่างไป และหลายคนก็มุ่งเข้า  สู่
ความหมดหวัง

ฟีลิปปี 3:13-14
"ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย   ข้าพเจ้าไม่ถือว่าข้าพเจ้าได้ฉวยไว้ได้แล้ว   แต่ข้าพเจ้าทำ
อย่างหนึ่ง   คือลืมสิ่งที่ผ่านพ้นมาแล้วเสีย   และโน้มตัวออกไปหาสิ่งที่อยู่ข้างหน้า
ข้าพเจ้ากำลังบากบั่นมุ่งไปสู่หลักชัย   เพื่อจะได้รับรางวัล   ซึ่งในพระเยซูคริสต์พระ
เจ้าได้ทรงเรียกจากเบื้องบน   ให้เราไปรับ"

เราทุกคนอาจจะไม่ไเกิดมาในเส้นทางด้วยการปูพรมแดงที่ดูเลิศ และสวยงาม
การมาเชื่อพระเจ้า ไม่ใช่การมาเพื่อรับสิ่งที่เป็นของโลกนี้เพียงเท่านั้น แน่นอน
พระเจ้า ให้เราได้ แต่สำคัญนั้นคือรับเอาพระเยซูคริสต์เป็นชีวิต เราต้องลืมสิ่ง
เก่าก่อนที่เราผ่านมา ชีวิตเก่าๆ ชีวิตเดิมๆ ความผิดหวัง การสูญเสียทุกอย่างที่
ผ่านมาในชีวิต ไม่ได้หมายความว่าเราจะหมดสิ้นทุกอย่าง ซาตานแย่งชิงและ
ใส่ความคิดที่ผิดๆเข้ามาในเรา เมื่อเราพบการสูญเสีย หรือประสบกับความทุก
ยาก พระคัมภีร์หนุนใจเราให้ก้าวต่อไป เดินต่อไปข้างหน้าเริ่มที่จะโน้มตัวและ
ออกจากทางแคบที่ยืนอยู่ เพื่อไปหาสิ่งที่อยู่ข้างหน้านั้น

ชาวอิสราเอลเริ่มเดินออกไปเพื่อสู่เส้นชัยที่มีรางวัล เขาต้องพบการสูญเสีย ความ
ทุกข์ยาก มากมายเขาคาดหวังว่ามันจะราบรื่นและปูด้วยพรมแดง แต่ไม่มีเส้นชัย
ของกีฬาไหนที่ได้มาอย่างง่ายดาย เขาสูญเสียโอกาสนั้นเพราะว่า เขายอมแพ้แถม
ยังคิดด้วยที่จะกลับไปที่จุดเริ่มต้นใหม่ทั้งที่เกือบจะถึงเส้นชัยแห่งรางวัลอยู่แล้ว

หลิว เหว่ย ไม่ยอมแพ้แม้เขาจะสูญแขนทั้งสองข้างไป มันคงจะจบแล้วถ้าเขาคิด
มนุษย์คนไหนจะมีความสามารถในการใช้เท้าเล่นเปียนโนได้ และดีด้วยขนาดนี้
มันคงจบไปแล้วถ้าเขาคิดว่าคนพิการคงต้องนอนเฉยๆ หรือไม่ก็คอยหาคนช่วย
เหลือเพราะคิดว่าตนเองคงไปไม่ถึงไหนแน่นอน

เราหลายคนอาจจะพบเจอปัญหาและอุปสรรคที่ใหญ่โต แต่นี่เป็นการฝึกฝนที่เรา
ต้องผ่านไปให้ได้ โลกนี้เปรียบเหมือนโรงเรียนโลกที่เป็นลู่วิ่ง และเส้นชัยไม่ใช่ความ
สำเร็จในโลกนี้เท่านั้น แต่มันคือชีวิต และต่อจากชีวิตนี้คืออะไร คือการที่เราจะได้
รับถ้วยรางวัลจากพระเจ้า ที่พระองค์จะบอกเราว่า "ลูกเอ๋ยเก่งมาก พ่อภูมิใจเจ้ามาก"
มันเป็นรางวัลที่สุดยอดจริงๆ เราต้องผ่านข้อสอบของแต่ะคนที่ไม่เหมือนกัน เรามีข้อ
ทดสอบประจำตัวอยู่แล้ว พระเจ้าไม่ได้กลั่นแกล้งเรา แต่ถ้าเราผ่านสิ่งเหล่านี้ไปได้
เราก็เข้าสู่หลักชัยเพื่อคว้ารางวัลซึ่งพระเจ้าได้เรียกเราจากเบื้องบนผ่านพระเยซูคริสต์
ให้ไปรับ

ในฟีลิปปี 3:21
"พระองค์จะทรงเปลี่ยนแปลงกายอันต่ำต้อยของเรา   ให้เหมือนพระกายอันทรงพระสิริ
ของพระองค์   ด้วยฤทธานุภาพซึ่งทำให้พระองค์ปราบสิ่งสารพัดลงใต้อำนาจของ
พระองค์"

http://www.youtube.com/watch?v=Rfc68gy_HIg&feature=related

คลิ๊กชม คลิปวีดีโอ หลิว เหว่ย

ขอบคุณพระเจ้า
ktm.worship

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น