รอช ฮาชานาห์
พระองค์จะทรงเหวี่ยงบาปทั้งสิ้นของเรา ลงไปในที่ลึกของทะเล
ลนต. 23:23 พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่าลนต. 23:24 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ในวันที่หนึ่งของเดือนที่เจ็ด เจ้าทั้งหลายจงถือเป็นวันหยุดพักสงบวันหนึ่ง เป็นวันประชุมบริสุทธิ์ ประกาศเป็นที่ระลึกด้วยเสียงแตร
ลนต. 23:25 ห้ามทำงานประจำใดๆ และจงนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์”
ในพระคัมภีร์ รอช ฮาชานาห์ ถือเป็นวันประชุมบริสุทธิ์ และประกาศเป็นที่ระลึกด้วยเสียงแตร วันนี้ถือเป็นวันประชุมบริสุทธิ์
ทุกวันนี้บางแห่งฉลองเทศกาลนี้เสมือนเป็น "ปีใหม่" เพราะตามประเพรีที่เชื่อและได้สืบต่อกันมานั้นพระเจ้าได้ทรงสรางโลกขึ้นมาในวันนี้ วันนี้จึงถูกเรียกว่า (yom hazikaron) หรือ วันแห่งการพิพากษา (yom hadin) บ้างก็กล่าวว่าวันแห่งความน่าสะพรึงกลัว เป็นวันที่น่ากลัวจนตัวสั่น ทั้งสองชื่อนั้นหมีความมายถึง ความสัตย์ซื่อของพระเจ้าต่อพันธสัญญาและพระสัญญาของพระองค์ และอีกชื่อที่สองนั้นยังเน้นถึงความชอบธรรมและความเที่ยงธรรมของพระองค์ ในเทศกาลนี้เป็นวันที่เราต้องสะท้อนความปีติและความยินดีออกมา เป็นวันชื่นชมยินดีจึงมีประเพณีของการรับประทานแอปเปิ้ลจุ่มในน้ำผึ้ง
มีสิ่งน่าสนใจคือพิธี (Tashlich) ถือเป็นส่วนหนึ่งของเทศกาล รอช ฮาชานาห์ เมื่อชาวยิวจะเดินไปยืนที่ชายฝั่งของแม่น้ำ แล้วทการเททุกอย่างในกระเป๋าของตนเองทิ้งลงในแม่น้ำ หรือในบางครั้งก็หยิบก้อนหินโยนลงไป พร้อมกับท่องพระธรรมมีคาห์ 7:18-20 "พระองค์จะทรงเหวี่ยงบาปทั้งสิ้นของเรา ลงไปในที่ลึกของทะเล"
มคา. 7:18 ใครเล่าจะเป็นพระเจ้าเหมือนพระองค์ผู้ทรงอภัยบาป และทรงมองข้ามการทรยศ ของคนที่เหลืออยู่อันเป็นมรดกของพระองค์ท่าน? พระองค์ท่านมิได้ทรงพระพิโรธเป็นนิตย์ เพราะพระองค์ท่านพอพระทัยในความรักมั่นคง
มคา. 7:19 พระองค์ท่านจะทรงหวนกลับมาเมตตาเราอีก และจะทรงเหยียบความผิดทั้งหลายของเราไว้ พระองค์จะทรงเหวี่ยงบาปทั้งสิ้นของเรา ลงไปในที่ลึกของทะเล
มคา. 7:20 พระองค์จะทรงสำแดงความสัตย์ซื่อแก่ยาโคบ และความรักมั่นคงต่ออับราฮัม ดังที่พระองค์ทรงปฏิญาณต่อบรรพบุรุษของเรา ตั้งแต่สมัยโบราณกาล
Tashlich มาจากคำภาษาฮีบรูหมายถึง "โยน" หรือ "เหวี่ยง" หลังจากวิหารในกรุงเยรูซาเล็มถูกทำลาย และอาจจะไม่มีการไถ่โทษให้อิสราเอลในวันลบมลทินบาป (Yom Kippur) ประเพณีการ "โยนหิน" ถูกตั้งขึ้นตามพิธีแบบดั้งเดิมคือการบรรจุหินในกระเป๋าของคุณ เป็นกรวดหรือก้อนหินขนาดเล็กและ "โยน" น้ำจะเป็น "น้ำดำรงชีวิต" หรือในที่ที่ปลาสามารถจะมีชีวิตอยู่ได้
ในการร่วมเฉลิมฉลองพวกเขาจะฉลอง tashlich เมื่อผู้คนจะรวบรวมก้อนหินเป็นตัวแทนความบาปที่พวกเขาได้กระทำโดยจงใจหรือไม่รู้ตัวที่ได้ทำบาปต่อพระเจ้า ก้อนหินที่ถูกรวบรวมไว้ในกระเป่าของพวกเขาเพื่อเตือนให้พวกเขารู้ว่า หินแต่ละก้อนที่ถูกนำออกมาจากกระเป๋าถูกโยนลงไป ในน้ำเป็นสัญลักษณ์ของการสารภาพบาปเหล่านี้ไม่เพียงเท่านั้น แต่ยังกลับใจจากความบาปเหล่านั้น
Tashlich เป็นวิธีที่สนุกและน่าจดจำในการไถ่ของพระเยซู สำหรับบาปของเราที่ขว้างความชั่วช้าและบาปทั้งหมดของเราลงไปที่ก้นทะเล นอกจากนี้ยังมีคำเตือนที่มีประสิทธิภาพเช่นเดียวกับหินที่ยังคงเหลืออยู่ในก้นทะเลความบาปของเราไม่ลอยกลับไปด้านบนและกลับมาหาเรา พวกเขายังคง 'ทิ้งไป' และตลอดไป
มธ. 6:14 “เพราะว่าถ้าพวกท่านให้อภัยการล่วงละเมิดของเพื่อนมนุษย์ พระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์จะทรงให้อภัยการล่วงละเมิดของพวกท่านด้วย
Tashlich เป็นมากกว่าเวลาที่เราสำนึกผิดกลับมาหาพระเจ้า นี่เป็นเวลาที่เราจะให้อภัยกันและกัน พระเยซูตรัสว่า ให้อภัยเจ็ดครั้งคูณด้วยเจ็ดสิบ เราที่จะให้อภัยผู้ที่ไม่พอใจเราไม่ว่าจะเป็นครั้งที่ 490 หรือ 490,000 ครั้ง ขณะที่ก้อนหินของเราถูกโยนลงไปในน้ำเราสามารถ 'ทิ้ง' ความผิดทั้งหมดที่อาจมีการกระทำกับเราเพื่อให้เราสามารถอยู่ในความสงบสุขกับแต่ละอื่น ๆ เช่นเดียวกับพระเจ้า
กลับมาที่ รอช ฮาชานาห์ เริ่มต้นนั้น รอช ฮาชานาห์เป็นเทศกาลระลึกด้วยการเป่าเสียงแต่หรือ โซฟาร์ จึงมีความเชื่อว่า แตรคือสัญลักษณ์ของความเป็นกาตริย์ของพระเจ้าและการเสด็จมาครอบครองของพระองค์
รอช ฮาชานาห์ คือเทศกาล เรารู้ว่าเทศกาลทั้งหมดชี้ไปที่พระเยซู และเราไม่ได้ฉลองเพราะความสนุก หรือตามแบบยิวโดยไร้ความหมาย แต่เราระลึกถึงพระเยซูไม่ต่างกับหลายคนที่ฉลองอีสเตอร์ และคริสต์มาส และระลึกถึงพระเยซู คำมา โมเอ็ด หรือเทศกาลคือเทศกาลของพระเจ้าและ มีความหมายถึง "การซักซ้อม" หรือการระลึก ใคร่ครวญด้วย วันหนึ่งเสียงโซฟาร์จะดังขึ้นแล้วพระเมสสิยาห์จะเสด็จมา
1ธส. 4:16 ด้วยว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเสด็จมาจากสวรรค์ด้วยพระดำรัสสั่ง ด้วยสำเนียงเรียกของเทพบดีและด้วยเสียงแตรของพระเจ้า และคนทั้งปวงในพระคริสต์ที่ตายแล้วจะเป็นขึ้นมาก่อน
ในวันนั้นจะเป็นวันชื่นชมยินดี วันปีติยินดี และวันที่หวานชื่น และนี่คือธรรมเนียมการรับประทานแอปเปิ้ลจุ่มน้ำผึ้งในวันแรกของการฉลองเทศกาล
ดังนั้นคำว่า “ระลึก” ในเลวีนิติจึงไม่ได้หมายความว่าให้เรากลับไปจดจำสิ่งที่ผ่านมา หรือจดจำบางอย่างที่ผ่านไปแล้วแต่เป็นการเรียกร้องให้เรามุ่งไปที่สิ่งใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้น ฤดูกาลใหม่ที่จะมาถึงเมื่อเราเฉลิมฉลองเทศกาล รอช ฮาชานาห์ เราก็ได้ซักซ้อมเฉลิมฉลองการเสด็จกลับมาของพระเยซู
1ธส. 4:16 ด้วยว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเสด็จมาจากสวรรค์ด้วยพระดำรัสสั่ง ด้วยสำเนียงเรียกของเทพบดีและด้วยเสียงแตรของพระเจ้า และคนทั้งปวงในพระคริสต์ที่ตายแล้วจะเป็นขึ้นมาก่อน
ชาโลม
ktm.Emunah
ค้นคว้าเพิ่มเติมจาก
http://tentstakeministries.net/2015/01/lets-throw-stones-tashlich/
หนังสือ คริสตจักรที่ไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ ซิด รอธ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น