จงยำเกรงพระยาห์เวห์
คำว่า “จงยำเกรงพระเจ้า” เราพูดเสมอว่า จงยำเกรงพระเจ้า แม้เราร้องเพลงเราก็ร้องว่า “ข้าพระองค์ยำเกรงพระองค์” แล้วท่าทีของเราล่ะ? ยำเกรงพระองค์เช่นไร ไม่ใช่แค่ภายนอกที่เราแสดงท่าทาง หมอบคุกเข่า ก้มกราบ และการร้องจนสุดเสียง แต่ถ้าท่าทีภายในเราไม่เปลี่ยนหรือ ยำเกรงจากภายใน เราก็ไม่ได้ยำเกรงพระองค์อย่างแท้จริง
ยำเกรงหมายถึง การเคารพนับถือ เกรงด้วยความเคารพนับถือ บูชา, ยำเกรง แต่ เราจะยำเกรงจากท่าทีภายในได้อย่างไร ถ้าท่าทีภายในเราไม่เปลี่ยน ชีวิตเรา ไม่เปลี่ยน เราทำบาปโดยไม่เกรงพระทัยพระเจ้า หรือไม่สนพระเจ้าด้วยซ้ำ เรา ไม่ได้ยำเกรงเมื่อเรานินทาใคร ด่าใคร โกหกใคร ทำร้ายใคร ผิดประเวณี หรือทำ สิ่งสารพัดที่ไม่ใช่น้ำพระทัยพระเจ้า ทำผิดบัญญัติหรือ โทราห์ของ พระองค์ ไม่เชื่อฟังเสียงที่พระวิญญาณสำแดงหรือตรัสเตือนเราเลย
เปรียบกับ พ่อที่มีอำนาจ เมื่อเรายังเป็นเด็ก เราดื้อแรกๆ พ่อก็ทำให้เรากลัวจนตัวสั่น เวลาเราทำผิด แต่ก็สำแดงความรักกับเราด้วยในคราวเดียวกัน เราสามารถเข้าหา พ่อได้ เล่นกับพ่อได้ ไปเที่ยวสนุกได้ แต่เมื่อเพื่อนชวนออกนอกทาง ถ้าเรามี ความกลัวพ่อ เราจะปฏิเสธเมื่อเพื่อนชวนดื่มเหล้า สูบบุรี่ หรือทำอะไรที่พ่อ สอนและสั่งห้ามไว้ มันไม่ใช่การกลัวแบบกลัวผี หรือกลัวอย่างอื่น แต่ความ กลัวในที่นี้ไม่ใช่อาการกลัวแบบจนมุม แต่เป็นความกลัวที่ตีกรอบเพื่อความ ปลอดภัยของเรา เป็นความกลัวที่กั้นขอบเขตด้วยความรัก ในพระคัมภีร์บางฉบับจะ ใช้คำว่านำเกรงว่า “fear” คือความเกรงกลัว หรือความกลัว
มันอาจจะดูขัดแย้งกันว่า ในความรักนั้นไม่มีความกลัว (1 ยอห์น 4:18) แต่ในบริบทของคนฮีบรูแล้ว มันคือความกลัวเมื่ออยู่ต่อหน้าของผู้ทรงอำนาจคือ พระยาห์เวห์
สดด. 34:9 บรรดาวิสุทธิชนของพระองค์ จงยำเกรงพระยาห์เวห์ เพราะผู้ที่ยำเกรงพระองค์ไม่ขาดแคลน
จง "กลัว" พระเจ้า อาจจะดูเป็นคำที่ไม่คุ้นหูเอาเสียเลย และดูเป็นแง่ลบอย่างไรก็บอกไม่ถูกสำหรับบางคน แต่จงเชื่อเถอะครับ เราไม่ได้กลัวพระเจ้าแห่งความตาย แต่เราจงกลัวพระเจ้าแห่งชีวิต ผู้ทรงรักและห่วงใยชีวิตของเรา
"ในภาษาฮีบรู ความกลัว เป็นคำในบริบทเดียวกับคำว่า ยอมจำนน คือยอมจำนนต่อพระบิดา ความยำเกรงจะเกิดขึ้นไม่ได้เลยถ้าเราไม่ผ่านความเกรงกลัวพระยาห์เวห์ และยอมจำนนต่อพระองค์"
โมเสสพบพระเจ้าและเขากลัวมากตอนนั้น แต่นั่นคือจุดเริ่มต้นของความยำเกรงพระเจ้าของโมเสส และโสสที่แสนดื้อกลับยำเกรงพระเจ้าจนเป็นแบบอย่าง
ยรม. 5:22 เจ้าไม่ยำเกรงเราหรือ?” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ “เจ้าไม่ตัวสั่นอยู่ต่อหน้าเราหรือ? คือเราผู้วางกองทรายไว้เป็นเขตล้อมทะเล เป็นเครื่องกีดขวางเป็นนิตย์ไม่ให้ผ่านไปได้ แม้ว่าคลื่นจะซัด ก็เอาชนะไม่ได้ แม้ว่าคลื่นจะคะนอง ก็ข้ามไปไม่ได้
ในภาษาฮีบรู Yare (Yara) คือความกลัว יָרֵא
สดด. 2:11 จงปรนนิบัติพระยาห์เวห์ด้วยความยำเกรง และจงเปรมปรีดิ์จนเนื้อเต้น
ความกลัวไม่ได้เลวร้ายไปเสียทีเดียว มีความหมายได้ในทั้งสองมุม เมื่อเราไม่ได้เชื่อในการช่วยเหลือของพระองค์ เราก็จะตกเป็นทาสของความกลัว ศัตรูจะใช้ความกลัว จองจำคุณและพันธนาการคุณในรูปแบบของมันเอง ความกลัวด้วยความยำเกรง นี่เป็นความกลัวที่ดีที่สุด ความกลัวประเภทนี้ทำให้เราใส่ใจเชื่อฟังพระองค์และดำเนินชีวิตไม่สวนทางกับน้ำพระทัยของพระองค์
จงมีชีวิตด้วยความยำเกรงพระยาห์เวห์ผู้ทรงยิ่งใหญ่ สภษ. 9:10 ความยำเกรงพระยาห์เวห์เป็นที่เริ่มต้นของปัญญา และการรู้จักองค์บริสุทธิ์เป็นความรอบรู้
เมื่อเรายำเกรงพระเจ้าอย่างถูกต้อง เราก็จะรู้จักวิธีการใช้ชีวิตอย่างคนมีปัญญาในโลกนี้ได้
อาจจะดูขัดแย้งกันในเรื่องของภาษาที่เรามีต่อคำว่า กลัว ในด้านที่ไม่ค่อยดีนัก แต่จงเกรงกลัวองค์ทรงฤทธิ์ คือพระยาห์เวห์ องค์พระผู้เป็นเจ้า
สดด. 31:19 ความดีของพระองค์อุดมสักเท่าใด ที่พระองค์ทรงสะสมไว้เพื่อบรรดาผู้ที่เกรงกลัวพระองค์ และทรงกระทำไว้เพื่อผู้ที่ลี้ภัยอยู่ในพระองค์ ต่อหน้าบรรดาบุตรของมนุษย์
ชาโลม
ktm.shachah
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น