วันอังคารที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2553

รักแบบเท่าเทียม


วันหนึ่งเมื่อฟังคำเทศนา เรื่องให้รักเพื่อนบ้านและรักทุกคนไม่ว่าเขาเหล่านั้นจะยากดีมีจนแค่ไหน ผมก็เป็นหนึ่งคนที่ตอบว่า "อาเมน" และเห็นด้วยอย่างยิ่งที่

จะสำแดงความรักแก่คนเหล่านั้น มันไม่น่าจะยากเลยที่จะสำแดงความรักแบบนั้น ใช่ไหมครับ พระเจ้าให้เรารักทุกคนแม้คนคนนั้นจะดูไม่ค่อยน่ารักสักเท่าไรก็

ตาม คนจนมอมแมม คนสูบบุหร่และตัวเหม็น คนที่ไม่สะอาด คนเมาที่เคยเข้ามาในคริสตจักร หรือแม้แต่คนที่มีนิสัยไม่น่ารัก เอะอะโวยวาย ขี้โอ่ เห็นแก่ตัว คน

ชอบนินทา และอีกมากมาย

ครั้งหนึ่งที่มีคนหลายประเภทเหล่านี้เดินเข้ามาในคริสตจักร ผมแม้จะไม่ได้แสดงท่าทีอะไรออกมา แต่ลึกๆแล้วผมเองก็เคยที่จะเดินเลี่ยงคนเหล่านี้ไปและไม่ได้

คุยสักเท่าไรนัก พระเจ้าได้พูดในใจผมว่า เจ้าไม่ต่างอะไรกับคนที่ปฏิเสธที่จะสำแดงความรักแก่คนเหล่านั้น หลายครั้งคนเหล่านี้ไม่ได้ถูกสนใจ หรือถูกปล่อยปละ

ละเลย แต่ถ้ามีคนที่ดูดีเข้ามาในคริสตจักร โดยไม่รู้ตัวและอัตโนมัติ บางครั้งเราก็เดินไปให้การต้อนรับแก่เขาเห่านั้นอย่างดี นั่นเพราะเราก็ยังมองภาพภายนอกอยู่

หรือไม่เราก็เลือกที่จะคุยเฉพาะคนที่เราอยากจะคุยและสนทนาเท่านั้น

พระเจ้าเองก็ไม่เคยที่จะปฏิเสธเราเช่นเดียวกัน แม้เราเองที่เป็นคนบาปและสกปรกขนาดไหน พระเจ้าก็ยังรักเราและยอมตายแทนเราเพื่อที่เราจะได้เข้ามามี

ส่วนร่วมกันในพระองค์ พระองค์ทรงไม่ได้เลือกที่จะไปกินเลี้ยงที่บ้านนายทหารระดับสูง พระองค์ไม่ได้เลือกที่จะคบแต่ มหาปุโรหิต หรือผู้มีตำแหน่งหน้าที่การ

งานดีๆ แต่พระองค์เลือกที่จะหยุดอยู่กับคนเป็นง่อยสกปรก ขอทาน แะแม้แต่หญิงโสเภณีริมทาง

2:1 ดูก่อนพี่น้องทั้งหลายของข้าพเจ้า ด้วยเหตุที่ท่านมีความเชื่อในองค์พระเยซูคริสตเจ้าของเรา องค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งพระสิรินั้น จงอย่าลำเอียง
2:2 เพราะว่าถ้ามีคนหนึ่งสวมแหวนทองคำและแต่งตัวดีเข้ามาในที่ประชุมของท่าน และมีคนจนคนหนึ่งแต่งตัวซอมซ่อเข้ามาด้วย
2:3 และท่านสนใจคนที่แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าอย่างดี และกล่าวโอภาปราศรัยกับเขาว่า "เชิญท่านนั่งที่นี่เถิด" ในขณะเดียวกันท่านก็พูดกับคนจนนั้นว่า "แก

จงยืนอยู่ที่นั่น" หรือ "จงนั่งแทบเท้าของเราเถิด"
2:4 ท่านมิแบ่งชั้นวรรณะ และวินิจฉัยด้วยใจชั่วหรือ
2:5 พี่น้องที่รักของข้าพเจ้า จงฟังเถิด พระเจ้าได้ทรงเลือกคนยากจนในโลกนี้ให้เป็นคนมั่งมีในความเชื่อ และให้เป็นผู้รับมรดกแผ่นดินซึ่งพระองค์ทรง

สัญญาไว้ แก่ผู้ที่รักพระองค์มิใช่หรือ
2:6 แต่ท่านทั้งหลายได้ดูถูกคนจน ไม่ใช่คนมั่งมีหรือที่กดขี่ข่มเหงท่าน ไม่ใช่เขาเหล่านั้นหรือที่ลากตัวท่านไปขึ้นศาล
2:7 ไม่ใช่เขาเหล่านั้นหรือที่สบประมาทพระนามอันประเสริฐซึ่งใช้เรียกท่าน
2:8 ถ้าท่านทั้งหลายบำเพ็ญตนตามพระบัญญัติโดยแท้จริง ตามพระคัมภีร์ที่ว่า จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง แล้วท่านทั้งหลายก็ประพฤติดีอยู่
2:9 แต่ถ้าท่านทั้งหลายลำเอียง ท่านก็กระทำบาป และว่าตามธรรมบัญญัติท่านก็กระทำผิด
2:10 เพราะว่าผู้ใดรักษาธรรมบัญญัติได้ทั้งหมด แต่ผิดอยู่ข้อเดียว ผู้นั้นก็เป็นผู้ผิดธรรมบัญญัติทั้งหมด

พระเจ้าไม่ต้องการให้เราลำเอียง เราอาจจะไม่ต้องใจที่จะสนใจแต่คนที่ดูดีและเข้ามาในคริสตจักรส่วนคนที่ซอมซ่อเราก็อาจจะไม่สนใจเขาเหล่านั้นหรือว่าอาจจะ

ไม่ค่อยได้วนใจสักเท่าไร พระเจ้ามีพระประสงค์ช่วยคนขัดสนอยู่แล้วให้มั่งมี ให้ผู้ที่อ่อนแอกลับเป็นเข้มแข็ง เพราะถ้าเราทั้งหลายลำเอียงก็เท่ากับว่าเราได้

กระทำบาป พระบัญญัติข้อใหญ่ของพระเจ้าก็คือ จงรักเพื่อยย้านเหมือนรักตนเอง ไม่ว่าเพื่อนบ้านของเราจะเป็นเช่นไร ให้เรามอบและสำแดงความรักแก่เขา

เหล่านั้นในสังคมทุกวันนี้ที่คนเหล่านี้ถูกสังคมรังเกียจ แต่เราซึ่งเป็นลูกของพระองค์จะสวนกระแสและมอบความรักแก่เขาเหล่านั้นโดยไม่ใช่เป็นการสร้างภาพแต่

ออกมาจากหัวใจที่มีพระเยซูจริงๆ เพราะเขาเหล่านั้นต้องการอ้อมกอดแะความรัก ใครล่ะจะเป็นผู้มอบ นอกจากเราทั้งหลาย และคุณก็เป็นคนนั้นด้วยเช่นกัน

ขอบคุณพระเจ้า
ktm.worship

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น