จุดเริ่มต้น
ผมเองเป็นคริสเตียนตั้งแต่ตอนไหน ก็คือย้อนกลับไปตอนที่ยังอยู่ประมาณ ประถม4 ตอนนั้นครอบครัวผมก็ปกติดี แต่พ่อผมนั้น มีอาการป่วย พอป่วยแล้วก็จะมีอารมณ์โมโหร้ายเพราะเจ็บปวดอยู่ พ่อบอกแม่ว่าฝากดูแลลูกด้วย ตอนนั้น หมดเงินการรักษาไปนับแสน กี่แสนไม่รู้ก็ไม่มีอะไรที่จะดีขึ้นเลย รักษาทั้งแพทย์แผนปัจจุบัน แผนโบราณ ไสยศาสตร์ ไปถึงเขมรโน่นเลยก็เคยไป หมดหวังทุกอย่าง ผมเองเลยไม่ค่อยสนิทกับพ่อมากนักเนื่องจากพ่อป่วยและหงุดหงิดง่ายมาก ยากที่ผมจะเข้าไปหาและคลุกคลีด้วย
วันหนึ่งน้าสาวผมมาจากอเมริกา และเป็นคริสเตียนต้องการหาโบสถ์ที่จะเข้าไปเพื่อนมัสการพระเจ้า นมัสการอะไรไม่รู้ งง?ผมตัดสินใจอยู่บ้านและไม่ไป แต่แม่ไปและเข้าไปโบสถ์แห่งหนึ่ง คือคริสตจักรธารพระพร เมื่อแม่กลับมาแม่เล่าด้วยอาการตื่นเต้นว่า มีคนมาสวมกอดด้วย มีแต่คนทักทายและให้ความสนใจเข้ามาไถ่ถามดั่งเราเป็นพี่น้องกับเขา แม่สัมผัสถึงความรักของพระเจ้าเข้าให้แล้ว เอาล่ะสิ ตรงจุดซะด้วย
ส่วนผมเองนั้นเป็นลูกคนเดียว เล่นมาแต่กับแม่ เพราะพ่อไม่กล้าเข้าไปหาหรอกเดี๋ยวโดนตะเพิดออกมา
แม่ชวนไปโบสถ์และได้แยกไปเข้าห้องเรียนชั้นเด็ก มีเพื่อที่แปลกไปกว่าที่เคยเจอ มีครูเด็กที่ใจดี และเข้าใจเรา รักเราจริงๆไม่ใช่แค่หน้าที่ที่ต้องทำ ผมรู้สึกอบอุ่นมากๆ
วันอังคารที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2553
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
-
คริสเตียนกับงานรับใช้เป็นอะไรที่คู่กัน เมื่อเป็นคริสเตียนเราต้องรับใช้ เราเองก็ต้องมีเป้าหมายในการรับใช้ตามของประทานทางใดทางหนึ่ง หลายคนไม...
-
YAHWEH Rapha ยาห์เวห์ ราฟา (เราเป็นพระเจ้าแพทย์ของเจ้า) สวัสดีครับพี่น้องที่รักในพระคริสต์ วันนี้เมื่อได้เข้าสู่เดือน Iyar หรือ อิยาห์...
-
การถวายผลแรก (Bikkurim) สภษ. 3:9 จงถวายพระเกียรติแด่พระยาห์เวห์ด้วยทรัพย์สินของเจ้า และด้วยผลแรกแห่งผลิตผลทุกอย่างของเจ้า ผลแรกใ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น