รู้สึกผิด และสำนึกผิด

รู้สึกผิด และสำนึกผิด

สองคำนี้ฟังดูแล้วก็มีความหมายเหมือนกัน แต่แท้ที่จริงมีความแตกต่างกัน

- รู้สึกผิด คุณเคยรู้สึกผิดบ้างไหม ?
ความรู้สึกผิดมักมีแนวโน้มที่นำไปสู่ การปรักปรำตัวเอง มีใจฟ้องผิดตัวเอง กล่าวโทษตัวเอง แม้รู้ทั้งรู้ว่าพระเยซูคริสต์ทรงอภัยบาปให้แล้วแต่ก็ยัง "มีความรู้สึกผิด" ตามติดอยู่ตลอด
แกมันเลว, แกมันแย่, เลวอย่างไม่น่าให้อภัย, ก็สมควรรับผลกรรมแล้ว

บางคนกล่าวโทษตัวเอง และมีแนวโน้มลงโทษตัวเอง บางคนป่วยทางจิต และป่วยทางกายภาพ เพราะเขานั่งแช่อยู่กับความผิดพลาดของตัวเอง และไม่ให้อภัยตัวเอง และรู้สึกว่าตัวเองสมควรโดนลงโทษ มันคือจิตสำนึกที่กำลังฟ้องผิด

อย่าให้เรารู้สึกผิดไปตลอด เพราะเท่ากับเราไม่เชื่อในฤทธิ์แแห่งพระโลหิตของพระเยซูคริสต์ ที่ได้ทรงชำระความบาปทั้งสิ้นของเรา เมื่อเราสารภาพ และกลับใจใหม่อย่างแท้จริง

รม. 8:1 เพราะฉะนั้นไม่มีการลงโทษคนที่อยู่ในพระเยซูคริสต์
 ศัตรูคือมาร มักโจมตีในความคิดทำให้เรารู้สึกไม่ดีและฟ้องผิดตัวเองอยู่ตลอดเวลา นั่นไม่ใช่น้ำพระทัยของพระเจ้า

- สำนึกผิด คุณเคยสำนึกผิดบ้างไหม ?
สำนึก แปลว่า รู้ตัว, รู้สึก, รู้, เข้าใจ
สำนึกผิด นำไปสู่การ สารภาพ และการกลับใจใหม่
การกลับใจใหม่ในภาษาฮีบรูคือ "Teshuvah"

4 ขั้นตอนของการเลี้ยวกลับ (กลับใจ Teshuvah)

1.เสียใจ
เสียใจ ต่อความสัมพันธ์ในการละเมิด ระหว่างเรากับพระยาห์เวห์
ลูกา 15:17-19
เมื่อเขารู้สำนึกตัวแล้ว   จึงพูดว่า   'ลูกจ้างของบิดาเรามีมาก   ยังมีอาหารกินอิ่มและเหลืออีก   ส่วนเราจะมาตายเสียที่นี่เพราะอดอาหาร
18จำเราจะลุกขึ้นไปหาบิดาเรา   และพูดกับท่านว่า   “บิดาเจ้าข้า   ข้าพเจ้าได้ผิดต่อสวรรค์และผิดต่อท่านด้วย
19ข้าพเจ้าไม่สมควรจะได้ชื่อว่าเป็นลูกของท่านต่อไป   ขอท่านให้ข้าพเจ้าเป็นเหมือนลูกจ้างของท่านคนหนึ่งเถิด”
-พระคัมภีร์ตอรนนี้เตือนเราว่า หยุด ! มองเสียก่อนที่คุณจะตกต่ำจนถึงที่สุด
และก่อนที่จะเลยไปไกลกว่านี้

เราเสียใจหรือไม่ที่เราทำผิดบาปเราตั้งใจจริงหรือไม่ที่จะหยุดทำบาป นี่คือความถ่อมใจที่พระเจ้าทรงพอพระทัย เราไม่ได้เสียใจในสิ่งที่เป็นเนื้อหนัง แต่เสียใจแบบที่ชอบพระทัยพระเจ้า

เสียใจแบบที่ชอบพระทัยเป็นอย่างไร เรามาดูกัน

2 โครินธ์ 7:9-11
แต่บัดนี้ข้าพเจ้ามีความชื่นชมยินดี   มิใช่เพราะท่านเสียใจ   แต่เพราะความเสียใจนั้นทำให้ท่านกลับใจใหม่   เพราะว่าท่านได้รับความเสียใจอย่างที่ชอบพระทัยพระเจ้า   ท่านจึงไม่ได้ผลร้ายจากเราเลย
10เพราะว่าความเสียใจอย่างที่ชอบพระทัยพระเจ้า   ย่อมกระทำให้กลับใจใหม่   ซึ่งนำไปถึงความรอดและไม่เป็นที่น่าเสียใจ   แต่ความเสียใจอย่างโลกนั้นย่อมนำไปถึงความตาย
11จงพิจารณาดูว่าความเสียใจอย่างที่ชอบพระทัยพระเจ้า   กระทำให้เกิดความกระตือรือร้นมากทีเดียว   ทำให้เกิดความขวนขวายที่จะแก้ตัวใหม่และการเดือดร้อนแทน   ความตื่นตัว   ความอาลัย   และความกระตือรือร้น   และการลงโทษ   ในทุกสิ่งเหล่านี้   ท่านได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าท่านก็ไม่ได้กระทำผิด

ความเศร้าเสียใจที่อยู่ในทางของพระเจ้านี้ ส่งผลให้กลับใจใหม่
หมายถึงการเสียใจในบาป หลายคนเสียใจ เพราะว่าได้รับผลของบาป หรือถูกจับได้
(มันคือความเสียใจอย่างโลก) เปโตรกับยูดาส ทั้ง 2 ปฏิเสธพระคริสต์เหมืนกัน แต่..
คนหนึ่งกลับใจกลับมาและได้กลับคืนสู่ความเชื่อและเส้นทางเดิม
อีกคนกลับใจ และฆ่าตัวตาย
สุภาษิต 28:13  ผู้ที่ปกปิดบาปของตนจะไม่เจริญ
แต่ผู้ที่สารภาพผิดและละทิ้งบาปจะพบความเมตตากรุณา

2.ละทิ้ง
คือการละทิ้งความบาป กลับใจด้วยความจริงใจ
ลูกา 15:20
20แล้วเขาก็ลุกขึ้นไปหาบิดาของตน   แต่เมื่อเขายังอยู่แต่ไกล   บิดาแลเห็นเขาก็มีความเมตตา   จึงวิ่งออกไปกอดคอจุบเขา
นี่เป็นภาพให้เราเห็นว่า ไม่ต้องมีการลังเลใดๆทั้งสิ้น เขารีบลุกและกลับไปหาบิดาของเขา
การละทิ้ง คือการกลับใจใหม่ ในภาษากรีกนั้นคือคำว่า metanoeo = เปลี่ยนใจ การเลือกละทิ้งหรือกลับใจ ไม่ใช่แค่การพยักหน้า หรือเห็นด้วย และยังดำเนินชีวิตแบบเดิมๆ

กิจการ 26:12-13
บอกว่าให้เราหันกลับใจใหม่คือการละทิ้งแล้วมาหาพระเจ้า และดำเนินชีวิตให้สมกับที่กลับใจใหม่

กิจการ 3:19
19เหตุฉะนั้นท่านทั้งหลายจงหันกลับและตั้งใจใหม่
เพื่อพระเจ้าจะทรงลบล้างความผิดบาปของท่านเสีย
เพื่อวาระพักผ่อนหย่อนใจจะได้มาจากพระพักตร์พระเจ้า  (ดูเพิ่มเติมใน กิจการ 8:22)

-เมื่อเราหันกลับ พระเจ้าไม่ได้ทรงสัญญาแค่ จะลบบาปเท่านั้น
แต่จะทรงประทานความชุ่มชื่นแก่วิญญาณ

สุภาษิต 28:13
13บุคคลที่ซ่อนการละเมิดของตนจะไม่จำเริญ
แต่บุคคลที่สารภาพและทิ้งความชั่วเสียจะได้ความกรุณา

3.สารภาพ
คือสารภาพความผิดบาป
หมายถึง การพูดตรงกัน การเห็นพ้อง และการยอมรับ ความจริง
คือการเปลี่ยนแปลงจิตใจ การปฏิเสธในการสารภาพ ยิ่งทำให้บาปหยั่งลึกลงในชีวิต

1 ยอห์น 1:9 ถ้าเราสารภาพบาปของเรา พระองค์จะยกโทษบาปนั้นให้กับเราไม่ว่าจะใหญ่แค่ไหน

ลูกา 15:21
21ฝ่ายบุตรนั้นจึงกล่าวแก่บิดาว่า   'บิดาเจ้าข้า   ข้าพเจ้าได้ผิดต่อสวรรค์และต่อท่าน   ข้าพเจ้าไม่สมควรจะได้ชื่อว่าเป็นลูกของท่านต่อไป

ยากอบ 5:16
16เหตุฉะนั้นท่านทั้งหลายจงสารภาพบาปต่อกันและกัน   และจงอธิษฐานเพื่อกันและกัน   เพื่อท่านทั้งหลายจะพ้นโรคภัย   คำอธิษฐานของผู้ชอบธรรมนั้นมีพลังทำให้เกิดผล

มัทธิว 3:5
5ขณะนั้นชาวกรุงเยรูซาเล็ม   และคนทั่วแคว้นยูเดีย   และคนทั่วลุ่มแม่น้ำจอร์แดนก็ออกไปหายอห์น   สารภาพความผิดบาปของตน
6และได้รับบัพติศมา(พิธีที่ใช้น้ำเป็นสัญลักษณ์   เล็งถึงการที่พระเจ้าทรงให้อภัยคนบาป)    จากยอห์นในแม่น้ำจอร์แดน

4.แก้ไข
แก้ไข และก้าวต่อไปกับพระเจ้า
ลูกา 15:22-23,24
22แต่บิดาสั่งบ่าวของตนว่า   'จงรีบไปเอาเสื้ออย่างดีที่สุดมาสวมให้เขา   และเอาแหวนมาสวมนิ้วมือ   กับเอารองเท้ามาสวมให้เขา
23จงเอาลูกวัวอ้วนพีมาฆ่าเลี้ยงกัน   เพื่อความรื่นเริงยินดีเถิด
24เพราะว่าลูกของเราคนนี้ตายแล้ว   แต่กลับเป็นอีก   หายไปแล้วแต่ได้พบกันอีก'   เขาทั้งหลายต่างก็มีความรื่นเริงยินดี

1 เปโตร 5:10
10และเมื่อท่านทั้งหลายได้ทนทุกข์อยู่ชั่วขณะ หนึ่งแล้ว   พระเจ้าผู้ทรงพระคุณล้ำเลิศ   ผู้ได้ทรงเรียกให้ท่านทั้งหลายเข้าในศักดิ์ศรีนิรันดร์ในพระคริสต์   พระองค์เองก็จะทรงโปรดปรับปรุงท่านให้มั่นคง   และมีกำลังขึ้น

ฟีลิปปี 3:13-14 บากบั่นมุ่งไปสู่หลักชัย
13ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย   ข้าพเจ้าไม่ถือว่าข้าพเจ้าได้ฉวยไว้ได้แล้ว   แต่ข้าพเจ้าทำอย่างหนึ่ง   คือลืมสิ่งที่ผ่านพ้นมาแล้วเสีย   และโน้มตัวออกไปหาสิ่งที่อยู่ข้างหน้า
14ข้าพเจ้ากำลังบากบั่นมุ่งไปสู่หลักชัย   เพื่อจะได้รับรางวัล   ซึ่งในพระเยซูคริสต์พระเจ้าได้ทรงเรียกจากเบื้องบน   ให้เราไปรับ

ชาโลม
ktm.Emunah