พระเยซูเขียนอะไรที่ดิน ในยอห์น 8

พระเยซูเขียนอะไรที่ดิน ในยอห์น 8

พระเยซูเขียนอะไรนะที่พื้นแผ่นดินโลก ในยอห์น 8:8 บางครั้งผมก็ค้นเจอว่าเป็นการเขียนบัญญัติสิบประการ หรือแม้แต่มีการคาดว่าเป็นการเขียนชื่อบรรดาคนที่ผู้หญิงนี้เคยหลับนอนด้วย หรือชู้ของเธอ และก็ยังมีอีกหลายอย่างที่มีการตีความหรือคาดการณ์ ณ ตรงนี้ วันนี้แม้จะไม่ตรงกับคำตอบของใครหลายคน วันนี้ถือว่าเป็นการแบ่งปันซึ่งกันและกันในการศึกษาและเรียนรู้แก่กันและกันครับ ในเนิ่มเลยนะครับ  ในเยเรมีย์ บันทึกไว้ว่า

ยรม. 17:13 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ความหวังแห่งอิสราเอล บรรดาคนเหล่านั้นที่ละทิ้งพระองค์จะต้องอับอาย บรรดาคนทั้งปวงในแผ่นดินที่หันไปจากเราจะต้องถูกจารึกไว้ เพราะเขาได้ละทิ้งพระ
ยาห์เวห์ผู้เป็นแหล่งน้ำแห่งชีวิตเสีย



นี่เป็นคำพยากรณ์ที่ว่า ผู้ที่หันไปจากพระองค์จะต้องถูกจารึกไว้ เรามาดูบริบทของหญิงผู้นี้กันว่าพระเยซูทรงเขียนอะไรลงไปที่พื้นแผ่นดินโลก พระเยซูพระองค์ทรงสนับสนุนและยกชูถ้อยคำที่บันทึกไว้ในพันธสัญาเดิม (โทราห์) คำพยากรณ์ก่อนพระเยซูมาในโลก 550 ปี เรารู้ดีว่าพระวจนะกล่าวถึงพระเยซูว่าพระองค์ทรงเป็นน้ำพุแห่งชีวิต จากพระยาห์เวห์พระบิดา เป็นทั้งความหวังและเป็นผู้ไถ่

ยน. 7:2 ขณะนั้นใกล้จะถึงเทศกาลอยู่เพิงของพวกยิวแล้ว
ยน. 7:37 ในวันสุดท้ายของงานเทศกาล (วันที่ 8 ของอยู่เพิงวันแห่งการฉลองโทราห์ หรือsimchat torah) ซึ่งเป็นวันยิ่งใหญ่นั้น พระเยซูทรงยืนขึ้นและทรงประกาศว่า “ถ้าใครกระหาย ให้คนนั้นมาหาเรา (ในเลวีนิติ 23:36 วันนี้เป็นวันประชุมบริสุทธิ์ และห้ามทำการงานใดๆด้วย)

ยน. 7:38 และให้คนที่วางใจในเราดื่ม ตามที่มีคำเขียนไว้แล้วว่า ‘แม่น้ำที่มีน้ำดำรงชีวิตจะไหลออกมาจากภายในคนนั้น’ ”

ยน. 8:5 ในธรรมบัญญัตินั้นโมเสสสั่งให้เราเอาหินขว้างคนอย่างนี้ให้ตาย แล้วท่านจะว่าอย่างไร?”
ยน. 8:6 เขาพูดอย่างนี้เพื่อทดลองพระองค์โดยหวังจะหาเหตุฟ้องพระองค์ แต่พระเยซูน้อมพระกายลงเอานิ้วเขียนที่ดิน
ยน. 8:7 และเมื่อพวกเขายังทูลถามอยู่เรื่อยๆ พระองค์ก็ยืดพระกายขึ้นตรัสตอบเขาว่า “ใครในพวกท่านไม่มีบาป ให้เอาหินขว้างนางก่อนเป็นคนแรก”
ยน. 8:8 แล้วพระองค์น้อมพระกายลงเอานิ้วเขียนที่ดินอีก
ยน. 8:9 แต่เมื่อพวกเขาได้ยินอย่างนั้น เขาก็ออกไปทีละคน เริ่มจากคนเฒ่าคนแก่ เหลือแต่พระเยซูตามลำพังกับหญิงคนนั้นที่ยืนอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์
ยน. 8:10 พระเยซูยืดพระกายขึ้นตรัสกับนางว่า “หญิงเอ๋ย พวกเขาไปไหนหมด? ไม่มีใครเอาโทษเธอหรือ?”
ยน. 8:11 นางทูลว่า “ท่านเจ้าข้า ไม่มีใครเลย” แล้วพระเยซูตรัสว่า “เราก็ไม่เอาโทษเหมือนกัน จงไปเถิดและจากนี้ไปอย่าทำบาปอีก”

ณ ตอนนั้นเขาหาเหตุจะฟ้องพระองค์ ก็เลยจับผู้หญิงคนนี้มาในข้อหาล่วงประเวณี ตามพระบัญญัตินั้นมีกฎเรื่องความหึงหวงของสามี หากสามีระแวงให้พาภรรยาไปหาปุโรหิตและปุโรหิตจะวินิจฉัย หากเธอผิดประเวณีจริงก็ให้เอาหินขว้างมีการให้ดื่มน้ำสาบาน นี่เป็นสิ่งที่บันทึกไว้ในพระธรรมกันดารวิถี

กดว. 5:27 เมื่อให้หญิงนั้นดื่มน้ำแล้ว ถ้านางทำตัวเป็นมลทินและประพฤตินอกใจสามี น้ำที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนั้นจะเข้าในตัวนางและทำให้เจ็บปวดมาก ท้องของนางจะป่องและมดลูกจะลีบไป และนางจะเป็นที่แช่งสาปท่ามกลางชนชาติของนาง

เมื่อกระทำทุกอย่างเสร็จปุโรหิตจะบันทึกเรื่องราวคดีความไว้ในสมุดแห่งพระวิหารในเรื่องนี้คนที่จะเอาหินขว้างคนแรกแสดงว่าคนนั้นยอมรับว่าเป็นสามีหรือชู้ของนาง เพราะสามีเท่านั้นที่มีสิทธิฟ้องเอาเรื่องได้ตามพระบัญญัติ และพระเยซูตรัสอีกว่า

ยน. 8:7 และเมื่อพวกเขายังทูลถามอยู่เรื่อยๆ พระองค์ก็ยืดพระกายขึ้นตรัสตอบเขาว่า “ใครในพวกท่านไม่มีบาป ให้เอาหินขว้างนางก่อนเป็นคนแรก”

ยน. 8:9 แต่เมื่อพวกเขาได้ยินอย่างนั้น เขาก็ออกไปทีละคน เริ่มจากคนเฒ่าคนแก่ เหลือแต่พระเยซูตามลำพังกับหญิงคนนั้นที่ยืนอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์

คนจึงเดินหนีออกไปทีละคน  ในเหตุการณ์นี้ได้เกิดขึ้นในบริเวณพระวิหาร พระเยซูเอานิ้วเขียนที่ดินในเขตพระวิหาร สิ่งที่พระเยซูทรงเขียนคือ พระเยซูพระองค์เตรียมบันทึกชื่อคน คดีความ โจทย์และจำเลย ตามพระบัญญัติการเอาความต้องมีพยานสองปาก ( ฉธบ. 17:6 ผู้ที่ถูกกล่าวโทษถึงตายนั้น ให้มีพยานสองหรือสามปาก จึงให้ปรับโทษถึงตายได้ ห้ามลงโทษใครถึงตายด้วยพยานปากเดียว )
แต่เมื่อเหลือพระเยซูกับหญิงสองคน พยานปากเดียวเอาโทษไม่ได้ พระองค์จึงบอกว่าไม่มีใครเอาโทษเจ้าหรือ เราก็ไม่เอาโทษเจ้าเหมือนกัน จงไปเถิด ธรรมเนียมในพระวิหารหรือในธรรมศาลานั้นจะไล่จากผู้อาวุโสไปยังผู้ที่อายุน้อย นี่คือชื่อที่พระเยซูทรงเขียนลงไป ฟาริสีรู้ดีถึงสิ่งที่กล่าวไว้ใน เยเรมีย์ พวกเขาค่อยๆถอยห่างออกไปขณะเห็นพระองค์เขียนชื่อพวกเขาบนพื้นดิน

นี่เป็นพระคุณของพระยาห์เวห์หญิงนั้นรอดพ้นจากการถูกหินขว้างตายโดยพระองค์ ยน. 8:11 นางทูลว่า “ท่านเจ้าข้า ไม่มีใครเลย” แล้วพระเยซูตรัสว่า “เราก็ไม่เอาโทษเหมือนกัน จงไปเถิดและจากนี้ไปอย่าทำบาปอีก”

พระเยซูพระองค์ทรงเป็นแหล่งน้ำแห่งชีวิต ในระดับจิตวิญญาณน้ำช่วยฟื้นฟูและบำรุงหัวจของเรา
ยรม. 2:13 “เพราะว่าประชากรของเราได้ทำความชั่วถึงสองประการ เขาได้ทอดทิ้งเรา ซึ่งเป็นน้ำพุที่มีน้ำแห่งชีวิต แล้วสกัดบ่อน้ำไว้สำหรับตนเอง เป็นบ่อแตกที่ขังน้ำไม่ได้
ไม่มีแหล่งน้ำที่ไหนจะดีเท่ากับพระเยซู พระเยซูพระองค์ตรัสว่า "น้ำแห่งชีวิต" พระองค์จะประทานต่อผู้ที่ขอต่อพระองค์ แก่ผู้ที่หิวกระหาย น้ำนี้จะตอบสนองความกระหายและหล่อเลี้ยงหัวใจ ให้ชีวิตใหม่

ยน. 4:13 พระเยซูตรัสตอบว่า “ทุกคนที่ดื่มน้ำนี้จะกระหายอีก
ยน. 4:14 แต่คนที่ดื่มน้ำที่เราจะให้กับเขานั้น จะไม่มีวันกระหายอีกเลย น้ำที่เราจะให้เขานั้นจะกลายเป็นบ่อน้ำพุในตัวเขาพลุ่งขึ้นถึงชีวิตนิรันดร์”

ใน ยน. 7:38 "แม่น้ำที่มีน้ำดำรงชีวิตจะไหลออกมาจากภายในคนนั้น"

mayim chayim วว. 21:6 แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “สำเร็จแล้ว เราเป็นอัลฟาและโอเมกา เป็นปฐมและอวสาน ใครที่กระหาย เราจะให้เขาดื่มจากบ่อน้ำพุแห่งชีวิตโดยไม่ต้องเสียอะไรเลย
อสย. 55:1 โอ้ ทุกคนที่กระหาย จงมายังน้ำ และผู้ไม่มีเงิน จงมาหาซื้อและรับประทาน จงมาซื้อเหล้าองุ่นและน้ำนม โดยไม่ต้องเสียเงินและค่าใช้จ่าย

พระเยซูมาตอบสนองต่อความกระหาย มาเพื่อฟื้นฟูชีวิตที่จะเป็นอิสระจากบ่วงหลอกลวงที่ล่อลวงเรา
มันเป็นภาพของการแช่  "Mikvah" หรือเป็นภาพของการบัพติศมา รากคำนี้คือ "ความหวัง" เป็นภาพการชำระให้บริสุทธิ์สำหรับผู้ที่ต้องการความหวัง (หญิงนี้ยังมีความหวัง)

Mikvah ยังนำถึงการ กลับใจ "Teshuvah" คำว่ากลับใจในบริบทรากภาษาฮีบรูนี้คือ

4 ขั้นตอนของการกลับใจ
1.เสียใจ เสียใจ ต่อความสัมพันธ์ในการละเมิด ระหว่างเรากับพระยาห์เวห์
2.ละทิ้ง คือการละทิ้งความบาป กลับใจด้วยความจริงใจ
3.สารภาพ คือสารภาพความผิดบาป
4.แก้ไข แก้ไข และก้าวต่อไปกับพระเจ้า

เมื่อพระเยซูตรัสกับหญิงนี้ว่า
ว่า “เราก็ไม่เอาโทษเหมือนกัน จงไปเถิดและจากนี้ไปอย่าทำบาปอีก”

สิ่งที่พระเยซูเขียน อาจจะเป็นที่ถกเถียงต่อไปอีก แต่สิ่งที่เป็นความจริงคือ เราได้เดินหนีและจากพระองค์ผู้ซึ่งเป็นแหล่งแห่งชีวิตไปหรือไม่ เรามีความหวังไหม ถ้าเรามีความหวังจงรับเอานำแห่งชีวิต คือพระองค์พระเยซู พระเมสสิยาห์เข้ามาภายในเรา เพื่อการเติมเต็ม ฟื้นฟูขึ้นใหม่ภายในชีวิต และจงกลับใจใหม่อย่างแท้จริง วันนี้เมื่อเรากลับใจ พระวจนะตอนนี้ที่พระเยซูตรัสเป็นของคุณทุกคน “เราก็ไม่เอาโทษเหมือนกัน จงไปเถิดและจากนี้ไปอย่าทำบาปอีก”

ด้านล่างนี้เป็นพระวจนะที่ใช้อ้างอิง

กดว. 5:12 “จงบอกคนอิสราเอลว่า ถ้าภรรยาของชายคนไหนหลงผิดและประพฤตินอกใจสามี
กดว. 5:13 มีชายอื่นมานอนกับนางในที่ลับตาสามีของนาง นางก็มีมลทินแล้วแม้ถูกปิดบังไว้ และแม้ไม่มีพยาน ทั้งจับไม่ได้คาหนังคาเขา
กดว. 5:14 จิตหึงหวงก็มาอยู่ในตัวสามี เขาจึงหึงหวงภรรยาผู้มีมลทินนั้น หรือว่ามีจิตหึงหวงอยู่ในสามี เขาจึงหึงหวงภรรยาของเขาทั้งๆ ที่ภรรยาไม่มีมลทิน
กดว. 5:15 ให้ชายนั้นพาภรรยาของเขาไปหาปุโรหิต และนำเครื่องบูชาสำหรับภรรยาไปด้วย คือแป้งบาร์เลย์ประมาณหนึ่งกิโลกรัม แต่ไม่ให้เขาเทน้ำมันหรือใส่กำยานในแป้งนั้น เพราะเป็นธัญบูชาเกี่ยวกับความหึงหวง เป็นธัญบูชาแห่งการระลึกคือให้ระลึกถึงความผิด
กดว. 5:16 “ปุโรหิตจะนำนางมาใกล้และให้ยืนเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์
กดว. 5:17 และปุโรหิตจะเอาน้ำศักดิ์สิทธิ์ใส่ในภาชนะดิน แล้วเอาผงคลีจากพื้นพลับพลาใส่ในน้ำนั้น
กดว. 5:18 ปุโรหิตจะให้นางยืนเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และแก้มวยผมของนางออก แล้วส่งธัญบูชาแห่งการระลึกให้นางถือไว้ ซึ่งเป็นธัญบูชาแห่งความหึงหวง ส่วนปุโรหิตจะถือน้ำแห่งความขมขื่นที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนั้นไว้
กดว. 5:19 จากนั้นปุโรหิตจะให้นางสาบานและพูดกับนางว่า ‘ถ้าไม่มีชายใดมานอนกับเจ้า หรือถ้าเจ้าไม่ได้หลงผิดไปมีมลทิน เมื่อเจ้ายังอยู่กินกับสามี ก็ให้เจ้าพ้นจากน้ำแห่งความขมขื่นที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนี้
กดว. 5:20 แต่ถ้าเจ้าหลงผิดในขณะที่เจ้าอยู่กินกับสามีแล้วมีมลทิน โดยชายอื่นที่ไม่ใช่สามีได้นอนกับเจ้า
กดว. 5:21 (และให้ปุโรหิตบอกหญิงนั้นกล่าวคำสาบานของการสาปแช่ง ทั้งบอกกับหญิงนั้นว่า) ขอพระยาห์เวห์ทรงทำให้เจ้าเป็นคำแช่ง และคำสาปท่ามกลางชนชาติของเจ้า โดยการที่พระองค์ทรงทำให้มดลูกของเจ้าลีบ และท้องเจ้าป่อง
กดว. 5:22 และน้ำที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนี้จะเข้าในตัวเจ้า แล้วทำให้ท้องเจ้าป่อง และมดลูกของเจ้าลีบไป’ และหญิงนั้นจะต้องพูดว่า ‘อาเมน อาเมน’
กดว. 5:23 “แล้วปุโรหิตจะเขียนคำสาปนี้ลงในหนังสือม้วน แล้วลบข้อความนั้นออกในน้ำแห่งความขมขื่น
กดว. 5:24 จากนั้นให้หญิงนั้นดื่มน้ำแห่งความขมขื่นที่ทำให้เกิดการสาปแช่ง แล้วน้ำที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนั้นจะเข้าไปในตัวนางและทำให้นางเจ็บปวดมาก
กดว. 5:25 และปุโรหิตจะเอาธัญบูชาแห่งความหึงหวงจากมือนาง แล้วโบกถวายธัญบูชานั้นเฉพาะพระยาห์เวห์ แล้วนำไปที่แท่นบูชา
กดว. 5:26 ปุโรหิตจะหยิบธัญบูชากำมือหนึ่งเป็นส่วนอนุสรณ์บูชาและเผาบนแท่นบูชา หลังจากนั้นปุโรหิตจะให้หญิงนั้นดื่มน้ำนั้น
กดว. 5:27 เมื่อให้หญิงนั้นดื่มน้ำแล้ว ถ้านางทำตัวเป็นมลทินและประพฤตินอกใจสามี น้ำที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนั้นจะเข้าในตัวนางและทำให้เจ็บปวดมาก ท้องของนางจะป่องและมดลูกจะลีบไป และนางจะเป็นที่แช่งสาปท่ามกลางชนชาติของนาง
กดว. 5:28 ถ้าหญิงนั้นไม่ได้มีมลทินและนางบริสุทธิ์ นางก็จะพ้นความผิดและตั้งครรภ์
กดว. 5:29 “นี่เป็นกฎเรื่องความหึงหวง เมื่อภรรยาได้หลงไปทำตัวให้มีมลทินทั้งที่ยังอยู่กินกับสามี
กดว. 5:30 หรือเมื่อมีจิตหึงหวงอยู่ในผู้ชาย และเขาหึงหวงภรรยาของตน เขาต้องให้นางไปยืนเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และปุโรหิตจะปฏิบัติต่อนางตามบัญญัตินี้ทุกประการ
กดว. 5:31 ผู้ชายจึงจะพ้นผิด ส่วนผู้หญิงจะต้องรับความผิดของนาง”
ฉธบ. 17:5 ท่านจงนำชายหรือหญิง ผู้ทำสิ่งชั่วร้ายนั้นออกมาที่ประตูเมือง และท่านจงเอาหินขว้างชายหรือหญิงนั้นเสียให้ตาย
ฉธบ. 17:6 ผู้ที่ถูกกล่าวโทษถึงตายนั้น ให้มีพยานสองหรือสามปาก จึงให้ปรับโทษถึงตายได้ ห้ามลงโทษใครถึงตายด้วยพยานปากเดียว
ฉธบ. 17:7 ในการประหารชีวิตนั้น ให้พวกพยานลงมือก่อน ต่อไปคนทั้งปวงจึงร่วมมือด้วย แล้วท่านจะกำจัดความชั่วเสียจากท่ามกลางท่าน

ขยายความและเพิ่มเติมโดยการค้นคว้าพระวจนะ 

จากการแบ่งปันของ อ.โป่ย Poeii Betzalel BenHur  

ชาโลม
ktm.shachah