แพะรับบาปทั้งสอง
คำภาษาฮีบรูหมายถึง "การกำจัดที่สมบูรณ์แบบ" แพะตัวสองตัวเป็นตัวแทนของพระเมสสิยาห์ ตัวแรกแสดงให้เห็นถึงการตายของพระเยซู และแพะตัวที่สองเป็นการแสดงให้เห็นถึงความสมบูรณ์ของพระเยซูที่เอาตายแทนเราและเอาความผิดบาปของเราไปและฟื้นคืนพระชนม์
"แพะรับบาป" หมายถึง คนบริสุทธิ์ที่มาใช้โทษความผิดแทนแทนอีกคน ความสับสนในข้อเท็จจริงที่ว่าคำฮีบรูสำหรับ "แพะรับบาป" คือ "Azazel" เป็นชื่อของปิศาจ
2คร. 5:21 พระเจ้าทรงทำพระองค์ผู้ทรงไม่มีบาปให้บาป เพราะเห็นแก่เรา เพื่อเราจะได้เป็นคนชอบธรรมของพระเจ้าทางพระองค์
ลนต. 16:21 อาโรนจะเอามือทั้งสองวางบนหัวแพะที่มีชีวิตนั้น สารภาพบาปต่างๆ ของคนอิสราเอล การล่วงละเมิดของพวกเขาทั้งหมด และให้บาปทั้งสิ้นของพวกเขาตกลงบนหัวแพะนั้น จากนั้นจงปล่อยมันเข้าไปในถิ่นทุรกันดารโดยมือของคนที่เลือกไว้
ยอห์น มีเชื้อสายของเลวี (เลวีที่มีสิทธิ์รับใช้ในพระวิหาร) เลวี เป็นลูกหลานของอาโรน (ตระกูลอาโรน) ถือได้ว่าเป็นมหาปุโรหิตในสายพระเนตรพระยาห์เวห์ เขาเอามือวางบนศีรษะพระเยซู เป็นภาพของแพะรับบาป พระเมสสิยาห์ที่ได้รับการเรียกว่าลูกแกะของพระเจ้าที่จะรับเอาความผิดบาปของคนทั้งโลกไป
ยน. 1:29 วันรุ่งขึ้นยอห์นเห็นพระเยซูกำลังเสด็จมาหาท่าน ท่านจึงกล่าวว่า “จงดูพระเมษโปดกของพระเจ้า ผู้ทรงรับบาปของโลกไป
เป็นจริงดังคำพยากรณ์ในอิสยาห์ 53
อสย. 53:6 เราทุกคนหลงทางไปเหมือนแกะ ต่างคนต่างหันไปตามทางของตนเอง และพระยาห์เวห์ทรงวางความผิดบาป ของเราทุกคนลงบนตัวท่าน
ในมัทธิวเมื่อเราอ่าน พระองค์ถูกล่อลวงในถิ่นทุรกันดาร พระองค์เอาชนะธรรมชาติบาปของเราเป้นแพะรับบาป ทรงเป็นมหาปุโรหิตที่ไถ่บาปเพื่อคนทั้งโลก
มธ. 4:1 ครั้งนั้น พระวิญญาณทรงนำพระเยซูเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร เพื่อมารจะได้มาทดลอง
มธ. 4:2 และพระองค์ทรงอดอาหารสี่สิบวันสี่สิบคืน ภายหลังพระองค์ก็ทรงหิว
มธ. 4:3 ส่วนผู้ทดลองมาหาพระองค์ทูลว่า “ถ้าท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้า จงสั่งก้อนหินเหล่านี้ให้กลายเป็นขนมปัง”
มธ. 4:4 พระองค์ตรัสตอบว่า “มีพระคัมภีร์เขียนไว้ว่า ‘มนุษย์จะดำรงชีวิตด้วยอาหารเพียงอย่างเดียวไม่ได้ แต่ต้องดำรงชีวิตด้วยพระวจนะทุกคำ ซึ่งออกมาจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า’ ”
มธ. 4:5 แล้วมารก็นำพระองค์ไปยังนครบริสุทธิ์ และให้พระองค์ประทับที่ยอดหลังคาพระวิหาร
มธ. 4:6 แล้วทูลพระองค์ว่า “ถ้าท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้า จงกระโดดลงไป เพราะพระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่า ‘พระเจ้าจะรับสั่งเรื่องท่านต่อบรรดาทูตสวรรค์ของพระองค์ และทูตสวรรค์จะเอามือประคองชูท่านไว้ ไม่ให้เท้าของท่านกระทบหิน’ ”
ใน 1ยน. 2:16 เพราะว่าทุกสิ่งที่อยู่ในโลก คือตัณหาของเนื้อหนังและตัณหาของตา และความทะนงในลาภยศไม่ได้มาจากพระบิดา แต่มาจากโลก
แสดงให้เราเห็นความบาป 3 ประเภทหลักๆของความบาป
1. ความปรารถนาของเนื้อหนัง
2. ความปรารถนาของตา
3. ความทะนงในลาภยศ
พระเยซูถูกล่อลวงแต่ทรงมีชัยชนะแล้ว อาเมน ! นี่คือสิ่งหนึ่งในหลายสิ่งสำเร็จและมิใช่เป็นเพียงเงาอีกต่อไป พระองค์เป็นแพะทั้งสองที่ถูกวางมือจากมหาปุโรหิต สายตระกูลอาโรนอย่างแท้จริง เพราะเศคาริยาห์ก็มาจากตระกูลอาโรน ไม่ใช่คายาฟาส
ใน ยน. 1:29 วันรุ่งขึ้นยอห์นเห็นพระเยซูกำลังเสด็จมาหาท่าน ท่านจึงกล่าวว่า “จงดูพระเมษโปดกของพระเจ้า ผู้ทรงรับบาปของโลกไป
ยอห์นรู้ดีว่าพระเยซูกำลังจะเป้นแพะบูชายัญที่รับเอาความบาปไป และรู้ว่าพระองค์จะถูกส่งไปในถิ่นทุรกันดาร เพื่อเอาความผิดบาปไปในถิ่นทุรกันดารนั้น ยอห์นวางมือบนพระเยซู และนี่คือสิ่งที่พระวจนะบอกเราว่า แพะทั้งสองคือการเสนอขายให้แก่ "Azazel" ซึ่งเป็นคำภาษาฮีบรู 5799 'aza'zel az-AW-Zale จาก 5795 และ 235; แพะที่ออกเดินทาง; แพะรับบาป – แพะรับบาป
Yom Kippur จึงเป็นวันที่เราระลึกถึง ใคร่ครวญ คนยิวบางกลุ่มอาจจะเคร่งขรึมในวันนี้ แต่สำหรับส่วนตัวผมแล้วผมรู้สึกชื่นชมยินดีที่เราได้มีเวลาใคร่ครวญ ไตร่ตรอง ความผิดที่เราเคยทำมา พระวิญญาณบริสุทธิ์ช่วยเราด้วยในการใคร่ครวญนั้น เราอาจจะมีน้ำตา แต่เป็นน้ำตาของบุตรน้อยหลงหายที่กลับใจ พร้อมที่จะแก้ไข เริ่มต้นใหม่และกลับมีที่รักแรกของพ่อ (พระบิดา)
ในเวลาที่คนยิวในช่วงเวลานั้นกำลังกังวลว่าแพะที่ออกไปสู่ถิ่นทุรกันดารจะกลับมาและเป็นการนำกลับมาซึ่งความบาปขอบงประเทศ เพื่อให้แน่ใจว่าบาปของประเทศที่ถูกปล่อยออกไปกับแพะรับบาปไม่สามารถกลับมายังพวกเขาได้ แพะก็จะถูกนำขึ้นไปสู่หน้าผาสูงชันและถูกโยนลงมา
เราสามารถดูได้ว่าทำไมพระเจ้าไม่เห็นด้วยกับประเพณีนี้ที่มนุษย์สร้างขึ้นมาเพราะมันบิดเบือนภาพของเลวีนิติ 16 เหตุผลของซาตานคือต้องการให้พระเยซูกระโดดลงจากหน้าหรือตึกสูงเพราะมันรู้ดีว่ามันอาจจะโน้มน้าวให้พระเยซูกระโดดลงไป คือทำตามภาพที่บิดเบือนแทนที่จะสละเลือดบนไม้กางเขน มันเป็นการแสดงทัศนคติภายในที่ผิดของมนุษย์แทนที่จะเชื่อวางใจในพระยาห์เวห์ เมื่อปล่อยแพะรับบาปไป
ตามบันทึกทางประวัติศาสตร์ของทัลมุดด้ายสีแดงที่ติดกับหัวแพะรับบาปที่จะเปลี่ยนเป็นสีขาว แสดงว่าพระยาห์เวห์ได้ยอมรับความเสียสละทางความผิดของอิสราเอล และบาปของประเทศไปอีกหนึ่งปี เรารู้ว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นจริงเพราะมันถูกบันทึกไว้ในคำทำนาย
อสย. 1:18 พระยาห์เวห์ตรัสว่า “มาเถิด ให้พวกเราสู้ความกัน ถึงบาปของเจ้าเป็นเหมือนสีแดงเข้ม ก็จะขาวอย่างหิมะ ถึงมันจะแดงเหมือนผ้าแดง ก็จะเป็นอย่างขนแกะ
ขอพระยาห์เวห์อวยพระพรท่าน ในช่วงเวลาของ Yom Kippur 5775
ชาโลม
ktm.shachah
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น