พ่อกินองุ่นเปรี้ยวแล้วลูกก็เข็ดฟัน
ยรม. 31:29 “ในสมัยนั้น เขาจะไม่กล่าวต่อไปอีกว่า ‘พ่อกินองุ่นเปรี้ยวแล้วลูกก็เข็ดฟัน’ยรม. 31:30 แต่ทุกคนจะต้องตายเพราะความผิดบาปของตนเอง มนุษย์ทุกคนที่รับประทานองุ่นเปรี้ยว ก็จะเข็ดฟัน”
หมายถึง ทุกคนต้องรับผิดชอบต่อความผิดบาปของตัวเอง อสค. 18:20 ตัวคนที่ทำบาปจะต้องตาย บุตรไม่ต้องรับโทษความผิดบาปของบิดา บิดาก็ไม่ต้องรับโทษความผิดบาปของบุตร คนชอบธรรมจะรับผลความชอบธรรมของตน และคนอธรรมจะรับผลการอธรรมของตน
กท. 6:5 เพราะว่าแต่ละคนต้องรับภาระของตัวเอง
อสค. 18:2 “เจ้าทั้งหลายกล่าวสุภาษิตนี้ที่เกี่ยวกับแผ่นดินอิสราเอลด้วยความหมายอะไร? คือเมื่อกล่าวว่า ‘พ่อกินองุ่นเปรี้ยว และลูกก็เข็ดฟัน’ ”
อสค. 18:3 พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสว่า เรามีชีวิตอยู่แน่อย่างไร เจ้าทั้งหลายจะไม่ใช้สุภาษิตนี้ในอิสราเอลอีก
อสค. 18:4 นี่แน่ะ ชีวิตทั้งหมดเป็นของเรา ชีวิตบิดาเป็นของเราเช่นเดียวกับที่ชีวิตบุตรก็เป็นของเรา ชีวิตใดที่ทำบาปก็จะต้องตาย
อสค. 18:20 ตัวคนที่ทำบาปจะต้องตาย บุตรไม่ต้องรับโทษความผิดบาปของบิดา บิดาก็ไม่ต้องรับโทษความผิดบาปของบุตร คนชอบธรรมจะรับผลความชอบธรรมของตน และคนอธรรมจะรับผลการอธรรมของตน
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ จะตกทอดไม่เพียงตนเองแต่ไปถึงลูกหลาน สิ่งนั้นคือบาปที่กราบไหว้รูปเคารพ
อพย. 20:4 “ห้ามทำรูปเคารพสำหรับตน เป็นรูปสิ่งใดซึ่งมีอยู่ในฟ้าเบื้องบน หรือบนแผ่นดินเบื้องล่าง หรือในน้ำใต้แผ่นดิน
อพย. 20:5 ห้ามกราบไหว้หรือปรนนิบัติรูปเหล่านั้น เพราะเราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า เป็นพระเจ้าที่หวงแหน ให้โทษของบิดาตกทอดไปถึงลูกหลานของผู้ที่ชังเราจนถึงสามชั่วสี่ชั่วอายุคน
ขอพระยาห์เวห์อวยพระพรท่าน
ชาโลม
ktm.emunah
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น