มนุษย์จะดำรงชีวิต
ด้วยอาหารเพียงอย่างเดียวไม่ได้
ด้วยอาหารเพียงอย่างเดียวไม่ได้
มธ. 4:1 ครั้งนั้น พระวิญญาณทรงนำพระเยซูเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร เพื่อมารจะได้มาทดลอง
มธ. 4:2 และพระองค์ทรงอดอาหารสี่สิบวันสี่สิบคืน ภายหลังพระองค์ก็ทรงหิว
มธ. 4:3 ส่วนผู้ทดลองมาหาพระองค์ทูลว่า “ถ้าท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้า จงสั่งก้อนหินเหล่านี้ให้กลายเป็นขนมปัง”
มธ. 4:4 พระองค์ตรัสตอบว่า “มีพระคัมภีร์เขียนไว้ว่า ‘มนุษย์จะดำรงชีวิตด้วยอาหารเพียงอย่างเดียวไม่ได้ แต่ต้องดำรงชีวิตด้วยพระวจนะทุกคำ ซึ่งออกมาจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า’ ”
มธ. 4:5 แล้วมารก็นำพระองค์ไปยังนครบริสุทธิ์ และให้พระองค์ประทับที่ยอดหลังคาพระวิหาร
มธ. 4:6 แล้วทูลพระองค์ว่า “ถ้าท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้า จงกระโดดลงไป เพราะพระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่า ‘พระเจ้าจะรับสั่งเรื่องท่านต่อบรรดาทูตสวรรค์ของพระองค์ และทูตสวรรค์จะเอามือประคองชูท่านไว้ ไม่ให้เท้าของท่านกระทบหิน’ ”
มธ. 4:7 พระเยซูจึงตรัสตอบว่า “พระคัมภีร์มีเขียนไว้อีกว่า ‘อย่าทดลององค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เป็นพระเจ้าของท่าน’ ”
จากพระวจนะตอนนี้ในข้อที่ (4) ‘มนุษย์จะดำรงชีวิตด้วยอาหารเพียงอย่างเดียวไม่ได้ แต่ต้องดำรงชีวิตด้วยพระวจนะทุกคำ ซึ่งออกมาจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า’ ”
ในหลายฉบับ ได้ใช้คำว่า พระเยซูรัสว่า ไม่ใช่เพียงขนมปังเพียงอย่างเดียวที่สามารถทำให้มนุษย์มีชีวิตอยู่ แต่ด้วยคำพูดที่ออกมาจากพระโอษฐ์ของพระเจ้าทุกคำ
อีกฉบับที่น่าสนใจ บันทึกว่า ทานัค [Tanakh] เขียนไว้ว่า มนุษย์ไม่ได้อยู่โดยขนมปังเพียงอย่างเดียว แต่ในทุกคำที่ออกมาจากพระโอษฐ์ของ [Yahuah]
หรือ มนุษย์จะดำรงชีวิตอยู่ด้วย lechem (ขนมปัง) เพียงอย่างเดียว แต่ด้วยคำพูดทุกครั้งที่ดำเนินการออกจากปากของ יהוה (พระยาห์เวห์) มนุษย์ถึงจะยังมีชีวิตอยู่
ในข้อ (7) พระเยซูก็ตรัสตอบเช่นเดิมว่า ทานัค [Tanakh] เขียนไว้ว่า‘อย่าทดลององค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เป็นพระเจ้าของท่าน’ ”
หลายคนอาจจะจะบอกว่า สิ่งที่พระเยซูหมายถึง ไม่ใช่สิ่งเดิมใน ทานัค หรือพระคัมภีร์เดิม แต่ใน
เฉลยธรรมบัญญัติ ได้บันทึกว่า
ฉธบ. 8:3 พระองค์ทรงทำให้ท่านถ่อมใจ ทรงปล่อยท่านให้หิว และทรงเลี้ยงท่านด้วยมานา ซึ่งท่านเองหรือปู่ย่าตายายของท่านก็ไม่ทราบว่าเป็นอะไร เพื่อพระองค์จะทรงทำให้ท่านเข้าใจว่า มนุษย์ไม่ได้ดำรงชีวิตอยู่ด้วยอาหารเพียงสิ่งเดียว แต่มนุษย์จะดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยทุกสิ่งที่ออกมาจากพระโอษฐ์ของพระยาห์เวห์
พระเยซูเองก็สอนจากพระวจนะข้อนี้จากพระบิดา
มธ. 5:18 เพราะเราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า จนกว่าฟ้าและดินจะล่วงไป แม้อักษรที่เล็กที่สุด หรือขีด ขีดหนึ่ง ก็จะไม่มีวันสูญไปจากธรรมบัญญัติ จนกว่าทุกสิ่งจะเกิดขึ้น
ในฉบับ Ancient Hebrew and Aramaic Sources. บันทึกว่า อักษรที่เล็กที่สุดเทียบได้กับ yud หรือ yod ในอักษรฮีบรู จะไม่สูญไปจากธรรมบัญญัญญัติ (ทุกถ้อยคำ) จนกว่าพวกเขาจะต้องปฏิบัติตามทั้งหมด
ลก. 16:17 ถึงกระนั้น ฟ้าและดินจะล่วงไปก็ยังง่ายกว่าขีด ขีดหนึ่งในธรรมบัญญัติหลุดหายไป
ชาโลม
ขอพระเจ้าอวยพระพร
ktm.shachah
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น