การเสียสละของวัวแดง
ฮบ. 9:14 มากยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด พระโลหิตของพระคริสต์ ผู้ทรงถวายพระองค์เองที่ปราศจากตำหนิแด่พระเจ้าโดยพระวิญญาณนิรันดร์ ก็จะทรงชำระมโนธรรมของเราจากการประพฤติที่เปล่าประโยชน์ เพื่อเราจะปรนนิบัติพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่
ความสำคัญของวัวแดงคืออะไรและที่สำคัญกว่านั้นมีความเกี่ยวข้องกับพระเมสสิยาห์และพระวิหารอย่างไร? ให้เราตรวจสอบพระคัมภีร์เกี่ยวกับเรื่องนี้
กดว. 19:1 พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า
กดว. 19:2 “ต่อไปนี้เป็นกฎของธรรมบัญญัติซึ่งพระยาห์เวห์ทรงบัญชาว่า จงบอกคนอิสราเอลให้นำโคตัวเมียสีแดงที่ไม่พิการและไม่มีตำหนิ ซึ่งยังไม่เคยเข้าเทียมแอกมา
* หมายเหตุ: นี่เป็นความหมายที่มีต่อสิ่งที่พระเมสสิยาห์กล่าวไว้ใน มัทธิว 11:28-30 แอกเป็นสัญลักษณ์ของการเป็นทาสในระบบศาสนาที่มนุษย์สร้างขึ้น
มธ. 11:28 บรรดาผู้เหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาหาเรา และเราจะให้ท่านทั้งหลายได้หยุดพัก
มธ. 11:29 จงเอาแอกของเราแบกไว้ แล้วเรียนจากเรา เพราะว่าเราสุภาพอ่อนโยนและใจอ่อนน้อม และจิตใจของพวกท่านจะได้หยุดพัก
มธ. 11:30 ด้วยว่าแอกของเราก็พอเหมาะ และภาระของเราก็เบา”
กดว. 19:3 จงให้โคนั้นแก่เอเลอาซาร์ปุโรหิต และให้เอาโคนั้นไปนอกค่ายแล้วฆ่าต่อหน้าเขา
กดว. 19:4 เอเลอาซาร์ปุโรหิตจะเอานิ้วมือจุ่มเลือดโค แล้วพรมที่ข้างหน้าเต็นท์นัดพบเจ็ดครั้ง
กดว. 19:5 และให้เผาโคตัวเมียนั้นต่อหน้าเขา คือเผาทั้งหนัง เนื้อ และเลือด กับมูลของมัน
กดว. 19:6 และปุโรหิตจะเอาไม้สนสีดาร์ ไม้หุสบกับด้ายสีแดงโยนเข้าไปในไฟที่เผาโคตัวเมียนั้น
กดว. 19:7 แล้วปุโรหิตจะซักเสื้อตำแหน่งและชำระร่างกายของเขาในน้ำ หลังจากนั้นจึงเข้าไปในค่าย และปุโรหิตจะเป็นมลทินอยู่จนถึงเวลาเย็น
กดว. 19:8 คนที่เผาโคก็ต้องซักเสื้อผ้าและชำระร่างกายของเขาในน้ำ และเขาจะเป็นมลทินอยู่จนถึงเวลาเย็น
กดว. 19:9 ให้ผู้ชายที่สะอาดเก็บขี้เถ้าโคตัวเมีย และนำไปไว้ในที่สะอาดนอกค่าย ขี้เถ้านั้นจะเป็นเหมือนน้ำชำระมลทินสำหรับคนอิสราเอล คือการชำระบาป
กดว. 19:10 คนที่เก็บขี้เถ้าของโคตัวเมียต้องซักเสื้อผ้าของตน และเขาจะเป็นมลทินอยู่จนถึงเวลาเย็น นี่จะเป็นกฎถาวรสำหรับคนอิสราเอล และคนต่างด้าวผู้อาศัยอยู่ท่ามกลางเขาทั้งหลาย
กดว. 19:11 “ใครที่แตะต้องศพของผู้ใดก็ตามต้องเป็นมลทินอยู่เจ็ดวัน
กดว. 19:12 เขาต้องชำระตัวด้วยน้ำในวันที่สามและวันที่เจ็ด เขาจึงจะสะอาด แต่ถ้าเขาไม่ได้ชำระตัวในวันที่สามและวันที่เจ็ด เขาจะสะอาดไม่ได้
กดว. 19:13 ทุกคนที่แตะต้องคนตาย คือร่างกายของคนที่ตายแล้ว และไม่ได้ชำระตัว คนนั้นก็ทำให้พลับพลาของพระยาห์เวห์เป็นมลทิน เขาต้องถูกตัดออกจากอิสราเอล เพราะไม่ได้เอาน้ำชำระมลทินพรมเขา เขาจะเป็นมลทิน และมลทินยังอยู่บนตัวเขา
จากหนังสือ NIV ฉบับค้นคว้า
"วัวตัวเมียสีแดง" คำบ่งบอกคุณสมบัติ "ไร้ตำหนิ" เป็นวัวที่จะต้องถูกฆ่า และเป็นการนำไปฆ่าภายนอกค่าย ไม่ใช่ที่แท่นบูชาศักดิ์สิทธิ์ สิ่งที่สำคัญอยู่ที่เถ้าถ่านของวัวตัวเมียสีแดง (กันดารวิถี 19:9) เพราะจะต้องถูกนำไปใช้ในพิธีน้ำแห่งการชำระ และการฆ่าจะต้องฆ่าต่อหน้าปุโรหิต และเลือดส่วนหนึ่งจะต้องถูกนำมาประพรมพลับพลาด้วยนิ้วของปุโรหิตเจ้ดครั้ง แต่ส่วนที่เหลือจะต้องถูกเผาทั้งหมดโดยไม่ต้องเทเลือดทิ้งหรือล้างเครื่องใน
วัตถุประสงค์ของวัวแดงก็คือการชำระพลับพลาการชุมนุม นั่นคือความบาปและความไม่สะอาดของอิสราเอล ขี้เถ้าจะถูกรวบรวมและเก็บไว้ในที่สะอาดนอกค่าย เพื่อคนอิสราเอลสำหรับผู้ที่มลทิน
เหตุการณ์เหล่านี้เกี่ยวข้องกับการเสียสละในเทศกาลปัสกาด้วย พระเมสสิยาห์ทรงเป็นเครื่องบูชาในปัสกา และเมื่อพระองค์สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 14 ของอาบีบพระองค์ทรงช่วยอิสราเอลและทรงชำระให้บริสุทธิ์ ทุกคนที่ฝังพระเมสสิยาห์ไว้เป็นมลทินเป็นเวลาเจ็ดวัน กล่าวอีกนัยหนึ่งก็เป็นมลทินไปจนถึงวันบริสุทธิ์แห่งขนมปังไร้เชื้อ ในเทศกาลปัสกาพวกเขาต้องเห็นศพลงมาจากไม้กางเขน ก่อนที่ดวงอาทิตย์ตกเพื่อที่ประชาชนจะไม่เป็นมลทิน Dead Sea Scrolls แสดงให้เห็นว่าการตีความในภายหลังมีข้อผิดพลาด พวกเขาเอาร่างลงก่อนมืดเพื่อไม่ให้เสื่อมเสียในวันศักดิ์สิทธิ์ครั้งแรก, วันบริสุทธิ์เริ่มต้นขึ้นในวันพุธตอนค่ำ
วัวแดงมีผลในการล้างบาปเพื่อให้ผู้คนสะอาดและบริสุทธิ์ในสถานการณ์ตอนนี้ ไม่ใช่แกะปัสกาที่ทำหน้าที่ดังกล่าวในตอนแรก ด้วยเหตุผลนี้พระเจ้าต้องถูกฝังไว้ในสุสานที่สะอาดซึ่งไม่มีศพคนอื่น นี่เป็นสัญลักษณ์ของซากของวัวตัวเมีย พระเมสสิยาห์ต้องไม่โสมมจนกว่าจะเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ การสิ้นพระชนม์ของพระองค์ทำให้หลายคนพึงพอใจ
พระองค์ถูกฝังอยู่ตอนดวงอาทิตย์ตกดินและการฟื้นคืนพระชนม์ของพระองค์ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในช่วงต้นศตวรรษที่เป็นในตอนเย็นยามดวงอาทิตย์ตก ดังนั้นเขาจึงอยู่ในอุโมงค์เต็มรูปแบบสามวันตั้งแต่ดวงอาทิตย์ตกถึงดวงอาทิตย์ตก
พระเมสสิยาห์ "วัวสีแดง" ได้ถูกฝังในอุโมงค์ที่ใหม่และยังไม่เคยถูกใช้ (ยอห์น 19: 38-41) วัวแดงต้องถูกเผาให้หมด กันดารวิถี 19:9 กล่าวว่า ขี้เถ้าของวัวแดงต้องอยู่ในที่สะอาดการฝังศพของพระองค์เกิดขึ้นเมื่อดวงอาทิตย์กำลังจะตกลงไปในวันที่ 14 ของเดือน อาบีบ ก่อนวันที่ 15 อาบีบ
ยน. 19:41 ในบริเวณที่พระองค์ถูกตรึงนั้นมีสวนแห่งหนึ่ง ในสวนนั้นมีอุโมงค์ฝังศพใหม่ที่ยังไม่ได้ฝังศพใครเลย
ยน. 19:42 เนื่องจากวันนั้นเป็นวันเตรียม (14 อาบีบ) ของพวกยิวและเพราะอุโมงค์นั้นอยู่ใกล้ เขาจึงบรรจุพระศพพระเยซูไว้ที่นั่น
ปฐก. 1:1 ในปฐมกาล พระเจ้าทรงเนรมิตสร้างฟ้าและแผ่นดิน
ในฉบับอธิบายฮีบรู ในการเริ่มต้นเอโลฮิมทรงสร้าง תא [อเลฟ และ ทัฟฟ] สวรรค์ (Shamayim) และ ואת [วาฟ, อเลฟ และ ทัฟ] แผ่นดิน
ทั้งสองเป็นรูปสัญลักษณ์ของ วัวแดง หรือหัววัว และไม้สองอัน (กางเขน)
ชาโลม
ktm.Emunah
http://doubleportioninheritance.blogspot.com/search?q=red+heifer+
http://free.messianicbible.com/feature/the-red-heifer-the-deepest-mystery-of-the-torah/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น