เชื่อพระเยซู ดำเนินตามธรรมบัญญัติ

เชื่อพระเยซู ดำเนินตามธรรมบัญญัติ

พระเจ้าประทานธรรมบัญญัติให้แก่มนุษย์ผ่านทางโมเสส บนภูเขาซีนาย แต่ธรรมบัญญัติที่ว่านี้ได้เหมือนจะจบลงไปใน ช่วงเวลาของพระเยซู "พระคุณ" ซึ่งเราเองไม่ต้องไปดำเนินตามธรรมบัญญัติต่าง ๆ ในพันธสัญญาเดิมที่จบลงไปแล้ว

มีการแยกแยะบัญญัติของพระยาห์เวห์ออกมาจากบัญญัติของฟาริสี หรือบรรดาอาจารย์เคร่งศาสนาที่เพิ่มเติมเสริมแต่งเข้าไปจนเป็นที่เข้าใจผิด เช่นที่พระเยซูทรงตำหนิ "พิธีล้างมือ" บัญญัติพระยาห์เวห์ 613 ข้อ (613 mitzvot) เป็นอะไรที่ดูน่าตกใจและคนที่ไปดำเนินตามนั้นช่าง บ้าสิ้นดี เพราะเราได้อยู่ในยุคพระคุณแล้วและดำเนินตามบัญญัติ 2 ข้อใหญ่คือ รักพระเจ้า และรักเพื่อนบ้าน
มธ. 22:37 พระเยซูทรงตอบเขาว่า “ ‘จงรักองค์พระผู้เป็นเจ้าของท่านด้วยสุดใจของท่านด้วยสุดจิตของท่าน’  และด้วยสุดความคิดของท่าน
มธ. 22:38 นั่นแหละเป็นพระบัญญัติข้อสำคัญอันดับแรก
มธ. 22:39 ข้อที่สองก็เหมือนกัน คือ ‘จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง’

แต่ในความเป็นจริงแล้ว พระคัมภีร์ใช้คำว่า "บัญญัติข้อที่สำคัญที่สุด" หรือบัญญัติหลัก ไม่ได้หมายถึงบัญญัติที่ตัดเหลือเพียงสองข้อ หลักคือหลักที่เชื่อมบัญญัติข้ออื่น ๆ และบัญญัติอื่น ๆ ก็เชื่อมกับข้อหลักนี้

พระเยซูยังดำเนินด้วยการสอนบัญญัติ 10 ประการ อย่างชัดเจน พระองค์สอน บัญญัติใน 613 ข้อ และเมื่อเรียบเรียงออกมา ธรรมบัญญัติหรือคำสอนในพันธสัญญาใหม่นั้นมีมากถึง 1,050 ข้อด้วยซ้ำ นั่นหมายถึงเป็นจริยะธรรมของอัตลักษณ์ของผู้ที่เชื่อในพระเยซู เมื่อพระวจนะบันทึกว่า จงเป้นแสงสว่าง เป็นเกลือ และอย่าประพฤติตามอย่างคนในโลกนี้ พระโลหิตชำระเราจากความบาป และชีวิตต้องดำเนินไปในความบริสุทธิ์ของพระเจ้าด้วยความเชื่อ คำว่าความเชื่อในภาษาฮีบรูคือ "Emunah" หมายถึงเชื่อด้วยการประพฤติตามคำสอนของพระเยซู และพระวจนะ

2ทธ. 3:16 พระคัมภีร์ทุกตอนได้รับการดลใจจากพระเจ้า และเป็นประโยชน์ในการสอน การตักเตือนว่ากล่าว การแก้ไขสิ่งผิด และการอบรมในความชอบธรรม

จากพระวจนะตอนนี้ หมายถึง ทานัคหรือพระคัมภีร์ในพันธสัญญาเดิม เพราะในช่วงเวลานั้นยังไม่มีหนังสือม้วนพันธสัญญาใหม่ ดังนั้นคำสอนและบทบัญญัติในพันธสัญญาเดิมก็ยังเป็นสิ่งดีที่เราต้องเดินตาม

เราอาจจะผิดพลาดหรือไม่ที่ได้ตัดทอนธรรมบัญญัติออกไปและ อาจะมีคนกล่าวว่า สิ่งนี้ได้ล้าสมัยไปแล้วและคร่ำครึ หมดยุคไปแล้วตั้งแต่พระเยซูได้เสด็จเข้ามา การเสียสละที่กางเขน พระคุณและบัญญัติสองข้อใหญ่ อาจจะกลายเป็นทัศนคติที่อาจจะหย่อนยานในด้านศีลธรรมของผู้เชื่อในยุคปัจจุบัน จุดอ่อนของผู้เชื่อในพันธสัญญาเดิมอาจจะเป็นความเคร่งศาสนาและกฎหมายใหม่มากมายที่เป็นแอก แม้จะมีสาเหตุอีกหลาย ๆ อย่าง แต่ผู้เชื่อในพันธสัญญาเดิมก็อาจจะมีจุดอ่อนในบางเรื่อง เช่นโดยพระคุณพระเจ้า พระเยซูได้ทำแทนเราหมดแล้ว

มธ. 24:12 ความรักของคนจำนวนมากจะเยือกเย็นลงเพราะความอธรรมแผ่กว้างออกไป

เมื่อเราโยนกฎหมายโมเสสออกไปก็เท่ากับว่า เราก็ทิ้งคำสั่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสองข้อที่พบใน พันธสัญญาเดิม ซึ่งสั่งให้เรารักผู้สร้างของเราและรักเพื่อนบ้านของเราเช่นเดียวกับเรา

ฉธบ. 6:5 ท่านจงรักพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านด้วยสุดจิตสุดใจและสุดกำลังของท่าน
ฉธบ. 10:12 “และบัดนี้ คนอิสราเอล พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านมีพระประสงค์อะไรจากท่าน? นอกจากให้ยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ให้ดำเนินตามทางทั้งสิ้นของพระองค์ ให้รักพระองค์ ให้ปรนนิบัติพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านด้วยสุดจิตสุดใจของท่าน

ลนต. 19:18 ห้ามแก้แค้นหรือผูกพยาบาทลูกหลานคนชาติเดียวกับเจ้า แต่จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง เราคือยาห์เวห์

เราเห็นได้ว่าพระเยซูไม่ได้มาตั้งบทบัญญัติใหม่แต่พระองค์ทรงเป็นหนึ่งเดียวกับพระบิดา ไม่ได้มาลบล้างแต่มาทำให้สำเร็จและสมบูรณ์ทุกประการ

มธ. 5:17 “อย่าคิดว่าเรามาล้มเลิกธรรมบัญญัติและคำของบรรดาผู้เผยพระวจนะ เราไม่ได้มาล้มเลิก แต่มาทำให้สมบูรณ์ทุกประการ

พระเยซู คือธรรมบัญญัติ (โทราห์) ที่มีชีวิต ฉบับฮีบรู (บางฉบับ) พระวาทะ คือ โทราห์
ยน. 1:1 ในปฐมกาลพระวาทะ (โทราห์) ทรงดำรงอยู่ และพระวาทะ (โทราห์) ทรงอยู่กับพระเจ้า และพระวาทะ (โทราห์) ทรงเป็นพระเจ้า

โทราห์หรือธรรมบัญญัติที่ยากเย็นในธรรมชาติบาปของมนุษย์ ได้กลายมาเป็นเนื้อหนัง และกลายเป็นถ้อยคำแห่งความจริงนิรันดร์ ดังนั้นพระเจ้าจึงส่งบุตรองค์เดียวที่ไม่มีบาปลงมา พระองค์เป็นความสมบูรณ์ทั้งหมดของโทราห์ พระองค์ดำเนินตามธรรมบัญญัติทุกข้อโดยไม่มีตำหนิในสภาพของมนุษย์

ยน. 14:15 “ถ้าพวกท่านรักเรา ท่านก็จะประพฤติตามบัญญัติของเรา

ยน. 14:21 ใครที่มีบัญญัติของเราและประพฤติตามบัญญัติเหล่านั้น คนนั้นเป็นคนที่รักเรา และคนที่รักเรานั้นพระบิดาของเราจะทรงรักเขา และเราจะรักเขาและจะสำแดงตัวให้ปรากฏแก่เขา”

คนอ่านหนังสือไม่ออกจะทำอย่างไร ก็ต้องสั่งสอนเลี้ยงดูเขา เขาอ่านไม่ออกก็พูดให้เขาฟัง เคยไปประกาศตั้งเวทีใหญ่คนรับเชื่อหลายร้อยคน สุดท้ายจบแค่นั้น ยัง ๆ โลกก็กลืนเขากลับไปเป็นเหมือนเดิม เพราะไม่มีคนสอนคนสั่ง คนเลี้ยงดูในระยะเริ่มแรก ถามว่าเขารอดไหม ก็กลับไปที่กระทู้ (รอดแล้วรอดเลยไหม) วนไปมาอยู่อย่างนี้

และถ้าจะสอนเขาจะสอนอย่างไร ก็สอนเหมือนที่พระเยซูสอน ประยุกต์ให้เขา พระเยซูสอนอะไรก็สอนบัญญัติ บางเรื่องไม่ได้พูดสอนออกมาแต่ก็ประพฤติให้เห็นในพระคัมภีร์ ประพฤติอะไรก็ประพฤติตามบัญญัติ (คราวนี้ก็วนกลับไปที่บัญญัติเดิมหรือใหม่อีก)

ยกตัวอย่างที่ไม่ได้เชื่อในพระเจ้า คนบางคนไม่เรียนหนังสือ แต่เขาก็เป็นคนดีในสังคมได้ เขาไม่ได้มานั่งท่องความดีที่ต้องทำในกระดาษ ดังนั้นเขาเรียนรู้การทำดีได้อย่างไร ?

อฟ. 2:8 เพราะว่าท่านทั้งหลายได้รับความรอดแล้วด้วยพระคุณโดยทางความเชื่อ ความรอดนี้ไม่ใช่มาจากตัวท่าน แต่เป็นของประทานจากพระเจ้า

พระคุณของพระเจ้าก็คือพระเมตตากรุณา และความโปรดปรานซึ่งไม่ได้ขึ้นกับความพยายามทำดีนั่นจึงเป็นความรักของพระเจ้า เป็นความรักที่ให้อภัยของพระองค์ ความหมายในวงกว้างคือรอดจากพระพิโรธของพระเจ้าเมื่อเราต้องประสบเพราะความผิดบาปของเรา ความพยายามของมนุษย์ไม่ได้ช่วยให้เรานั้นรอด แต่ความรอดเป็นของประทานมาจากพระเจ้า

พระคริสต์คือธรรมบัญญัติ เมื่อธรรมบัญญัติในพันธสัญญาเดิมมนุษย์ล้มลง จุดประสงค์ของพระองค์ไม่ได้หมายความว่า การประทานธรรมบัญญัติที่ซีนาย จะต้องให้มนุษย์พยายามทำ แต่ในธรรมชาติบาปมนุษย์จึงไปไม่ถึง (พระคุณ) ที่พระเจ้าประทานให้ผ่านทางโมเสส ดังนั้นพระองค์จึงทรงส่งพระเยซูลงมา เพื่อทุกคนที่วางใจจะได้รับความรอดผ่านทางนี้ คือทางพระเยซู

รม. 6:14 บาปจะไม่ครอบงำพวกท่านต่อไป เพราะว่าท่านไม่อยู่ใต้ธรรมบัญญัติ แต่อยู่ใต้พระคุณ

เป็นข้อพระคัมภีร์ที่คุ้นเคย "อยู่ใต้พระคุณ" แต่ไม่ได้ "อยู่ใต้ธรรมบัญญัติ" คำว่าอยู่ใต้ธรรมบัญญัติหมายถึงเราต้องแบกธรรมบัญญัติ ฟาริสีที่ไม่รู้จักพระเยซู ได้เพิ่มเติมข้อห้ามในวันสะบาโตเยอะแยะมากมาย สุดท้าย สะบาโตหรือ ชับบาท ของพระยาห์เวหืที่ประสงค์ให้หยุดพักสงบกลับกลายเป็นแอกที่หนักสำหรับผู้เชื่อเพราะต้องคอยระวังข้อห้ามที่เพิ่มเข้ามายิบย่อย อีกครั้งเมื่อสาวกไม่ล้างมือตามพิธีการตามแบบของฟาริสี พระเยซูก็สอนในความถูกต้องแก่พวกเขา

แต่การอยู่ใต้พระคุณไม่ได้หมายถึงการเลิกเชื่อฟังและเดินตามธรรมบัญญัติ แต่พระเยซูกล่าวว่า "จงเอาแอกของเราแบกไว้และเรียนจากเรา"

มธ. 11:29 จงเอาแอกของเราแบกไว้ แล้วเรียนจากเรา เพราะว่าเราสุภาพอ่อนโยนและใจอ่อนน้อม และจิตใจของพวกท่านจะได้หยุดพัก
มธ. 11:30 ด้วยว่าแอกของเราก็พอเหมาะ และภาระของเราก็เบา”

จงดำเนินชีวิตในธรรมชาติที่พระเจ้าใส่ให้เรา ดำเนินในตัวใหม่ไม่ใช่ตัวเก่าที่อยู่ในธรรมชาติบาป เราไม่สามารถประพฤติตามได้ครบทุกข้อ เราไม่สามารถท่องบัญญัติเกือบ 1,000 ข้อได้หมด แต่มนธรรมชาติเราจะดำเนินอย่างเป็นธรรมชาติ ล้มแล้วลุกขึ้นเริ่มใหม่ ด้วยการทรงนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์
ยรม. 31:33 “แต่นี่จะเป็นพันธสัญญาซึ่งเราจะทำกับเชื้อสายของอิสราเอลภายหลังสมัยนั้น” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ “เราจะบรรจุธรรมบัญญัติไว้ในเขาทั้งหลาย และเราจะจารึกมันไว้บนดวงใจของเขา และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา และเขาจะเป็นประชากรของเรา

ฮบ. 8:10 นี่คือพันธสัญญาที่เราจะทำกับชนชาติอิสราเอล ภายหลังจากสมัยนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส  เราจะบรรจุธรรมบัญญัติของเราไว้ในจิตใจของพวกเขา และเราจะจารึกมันไว้ในดวงใจของพวกเขา และเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา และพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา

ฮบ. 10:16 “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า นี่คือพันธสัญญาซึ่งเราจะทำกับเขาทั้งหลาย หลังจากสมัยนั้น เราจะบรรจุธรรมบัญญัติของเราไว้ในใจของพวกเขา และเราจะจารึกมันไว้ในจิตใจของพวกเขา”

กลับมาที่ โรม 6:14 เปาโลรู้ความหมายของความบาปดี ในข้อ 15 " เราจะทำบาปเพราะไม่อยู่ใต้ธรรมบัญญัติ แต่อยู่ใต้พระคุณอย่างนั้นหรือ? เปล่าเลย"
รม. 6:15 ถ้าเช่นนั้นจะว่าอย่างไร? เราจะทำบาปเพราะไม่อยู่ใต้ธรรมบัญญัติ แต่อยู่ใต้พระคุณอย่างนั้นหรือ? เปล่าเลย

1ยน. 3:4 ทุกคนที่ทำบาปก็ประพฤติผิดธรรมบัญญัติ บาปเป็นสิ่งที่ผิดธรรมบัญญัติ

ธรรมบัญญัติเป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้ว่าอะไรคือความบาปคำว่า "โทราห์" ในภาษาฮีบรูหมายถึง คำแนะนำ, การสั่งสอน, วิธี, หรือ การยิงให้ตรงเป้าหมาย

พระเยซูทรงเป็นโทราห์ที่มีชีวิต (ยอห์น 1:1) พระองค์ทรงเป็นเป้าประสงค์ของธรรมบัญญัติ
รม. 10:4 เพราะว่าพระคริสต์ทรงเป็นจุดจบของธรรมบัญญัติ เพื่อให้ทุกคนที่มีความเชื่อได้รับความชอบธรรม

ใน โรม 10:4 พระเยซู พระองค์คือ teleo ที่แปลว่าเสร็จสิ้น หรือสำเร็จ หรือเป้าหมาย,เป้าประสงค์ พระองค์มาสอนโทราห์และนำเราไปถึงเป้าประสงค์ของพระบิดา
ยน. 19:30 เมื่อพระเยซูทรงรับเหล้าองุ่นเปรี้ยวแล้ว พระองค์ตรัสว่า “สำเร็จแล้ว” และก้มพระเศียรลงสิ้นพระชนม์

ดังนั้นเราจึงรู้ได้ว่าการดำเนินตามธรรมบัญญัติในพันธสัญญาเดิมและพันธสัญยาใหม่ ทั้งสองคือหนึ่งเดียวกัน เมื่อเราจะดำเนินตามพระเยซู เป็นหนังสือของพระองคืเพื่อคนทั้งปวงจะได้อ่าน เราก็มีชีวิตเป้นอย่างพระองค์ แบบพระองค์ คือเป็นธรรมบัญญัติ ไม่ใช่การท่องได้เป็นพันข้อหมื่นข้อแต่ไม่ประพฤติตาม แต่มีชีวิตที่สำแดงออกมาเพื่อคนทั้งหลายจะได้เห็น

2คร. 3:3 ท่านปรากฏเป็นจดหมายของพระคริสต์ ที่เราเป็นผู้ส่งและไม่ได้เขียนด้วยน้ำหมึก แต่ด้วยพระวิญญาณของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ ไม่ได้เขียนบนแผ่นศิลา แต่เขียนบนแผ่นดวงใจมนุษย์

พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงประทานให้เรามีกฎหมายเช่นเดียวกัน แต่ตอนนี้อยู่ในรูปแบบที่ไม่เน่าเปื่อยซึ่งเป็นลักษณะใหม่ ขณะนี้เรามีลักษณะของพระเมสสิยาห์ซึ่งเป็นกฎแห่งชีวิตของมนุษย์ เหล่านี้เป็นกฎหมายเดียวกันกับที่อิสราเอลได้รับ

ธรรมบัญญัติบางข้ออาจจะจบไปแล้วในเรื่องของการถวายสัตวบูชา หรืออื่น ๆ ในบางเรื่องเพราะพระเยซูคริสต์ได้มาเป็นแกะบูชาไถ่บาปไปแล้ว แต่ในเรื่องจริยะธรรม การดำเนินชีวิต การแยกออกจากความบาปเป็นเรื่องที่เราจะดำเนินต่อไป

สุดท้ายนี้ในความเชื่อส่วนตัว การมีพระคุณไม่ได้หมายถึงการยกเลิกที่จะประพฤติตามธรรมบัญญัติ ลูกไม่จำเป็นต้องทำดีเพื่อพ่อกับแม่จะรัก แต่หากลูกเดินตามคำสอนของพ่อแม่ นั่นคือความรักระหว่างกัน รักพ่อรักแม่ก็ดำเนินตามคำสอนของพ่อและแม่ที่สอนไว้ หากหลงผิด และคิดว่า “รู้ไหมข้าลูกใคร” พ่อข้าใหญ่ มีบารมี และทำตัวไม่แหมาะสม ก็ต้องรับผลในการกระทำเช่นเดียวกัน และอีกมุมการทำตามธรรมบัญญัติก็ไม่ใช่กรอบความคิดแบบของฟาริสีเหมือนที่พระเยซูมาตำหนิ และพระเยซูผู้เป็นธรรมบัญญัติแท้จริงได้มาเพื่อลบล้างคำสอนเหล่านั้น การทำตามบัญญัติจึงไม่ใช่แอก และการเป็นทาส ทำเพื่อจะรอด แต่หากเรารอดแล้วโดยความเชื่อและพระคุณของพระเจ้า

ชาโลม
ktm.Emunah

เสริม
http://emunahinyeshua.blogspot.com/2014/01/2.html#more
http://emunahinyeshua.blogspot.com/2015/08/blog-post_11.html#more