ตายต่อบาป
รม. 6:2 เปล่าเลย เราที่ตายต่อบาปแล้วจะมีชีวิตในบาปต่อไปได้อย่างไร?
รม. 6:10 ด้วยว่าซึ่งพระองค์ได้ทรงตายนั้นพระองค์ได้ทรงตายต่อบาปหนเดียวเป็นพอ แต่ซึ่งพระองค์ทรงชีวิตอยู่นั้น พระองค์ทรงชีวิตสนิทกับพระเจ้า
รม. 6:11 เหมือนกันเช่นนั้นแหละ ท่านทั้งหลายจงถือว่าท่านได้ตายต่อบาป และมีชีวิตสนิทกับพระเจ้าในพระเยซูคริสต์
แต่หลายครั้งเราได้ยินคำว่า ให้เรา "ตายต่อตัวเอง” หรือตนเอง" อยู่บ่อยครั้ง โดยไม่รู้ที่มาที่ไปว่าคำนี้มาจากไหน? และมีในพระคัมภีร์ข้อไหน เป็นการถอดความออกมา หรือว่าเป็นการตีความจากพระวจนะ
“มนุษย์” ประกอบไปด้วย 3 ส่วน คือ ร่างกาย จิตใจ และวิญญาณ ส่วนที่เป็นจิตใจนั้นประกอบไปด้วยความคิด เหตุผล อารมณ์ และความรู้สึก วิญญาณในสมัยพระคัมภีร์เดิมนั้นใช้คำภาษาฮีบรูว่า “รูอัค” หมายความว่า ลม,ลมปราณ, จิตวิญญาณ (spirit) หรือคำว่าจิตใจ (soul) ซึ่งหมายถึงความรู้สึกหรือชีวิตของมนุษย์
คำว่า "ตนเอง" นั้นตามบริบทของพระคัมภีร์จึงหมายถึงส่วนที่เป็น "จิตวิญญาณ" (spirit) ของผู้เชื่อซึ่งได้รับการชำระให้บังเกิดใหม่แล้ว ซึ่งเป็นตัวตนที่แท้จริงของผู้เชื่อ (มนุษย์)แต่ความคิด หรือจิตใจและร่างกายนั้นยังคงเป็นเช่นเดิม ดังนั้นเมื่อเรา "รับเชื่อ" ในพระเจ้าเราก็เชื่อโดยวิญญาณภายใน ไม่ใช่โดยทางความคิด
ในส่วนของความคิดและจิตใจ
ดังนั้น ความคิดและจิตใจต่างหากที่เราผู้เชื่อต้องรับการเปลี่ยนแปลงใหม่ ตามพระวจนะ (โรม 12:2)
รม. 12:2 อย่าลอกเลียนแบบอย่างคนในยุคนี้ แต่จงรับการเปลี่ยนแปลงจิตใจ แล้วอุปนิสัยของท่านจึงจะเปลี่ยนใหม่ เพื่อท่านจะได้ทราบพระประสงค์ของพระเจ้า จะได้รู้ว่าอะไรดี อะไรเป็นที่ชอบพระทัย และอะไรดียอดเยี่ยม
การที่จะรับการเปลี่ยนแปลงใหม่ได้นั้นก็โดยการรับเอาพระวจนะแห่งความจริง ของพระเจ้าเข้ามา
เราจะดำเนินในความจริงได้อย่างไร ? ในภาษาฮีบรูนั้น ความจริง คือ “Emet” ซึ่งหมายถึงพระวจนะ พระเยซูพระองค์เป็นพระวจนะ ทรงเป็นพระวาทะ เมื่อเราต้อนรับพระองค์เข้ามา เราได้รับพระองค์เข้ามาภายในวิญญาณ ไม่ใช่เพียงความคิดเท่านั้น
คำว่ารับเอานั้นหาใช่เพียงการจดจำ แต่หมายถึงการรับเอาและประพฤติตาม เพื่อเราจะเป็นดั่งพระเยซู การเปลี่ยนแปลงนี้อยู่ที่การตัดสินใจเลือกของเรา ภายใต้การทรงนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่จะช่วยเรา
ในส่วนของร่างกาย
ในส่วนนี้ ร่างกายหรือ สภาพเนื้อหนัง ถูกขายให้อยู่ใต้ความบาป (โรม 7:14)
รม. 7:14 เรารู้ว่าธรรมบัญญัตินั้นเป็นเรื่องฝ่ายจิตวิญญาณ แต่ว่าข้าพเจ้าเป็นเนื้อหนังถูกขายเป็นทาสให้อยู่ใต้บาป
ร่างกายนี้เป็นเพียงบ้านชั่วคราว ทีไม่ยั่งยืนมั่นคงถาวร และเป็นเพียงเรือนดินที่สักวันหนึ่ง มนุษย์ทุกคนต้องตายและกายดินก็เสื่อมสลายไป ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ เนื้อหนังยังไม่ได้ตาย ส่วนนี้จึงเป็นส่วนที่ไม่สามารถที่จะรับการชำระให้บังเกิดใหม่ได้ ดังนั้นพระวิญญาณจะนำเราโดยความคิดที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงใหม่แล้วนั้น จัดการกับตัณหาของเนื้อหนังเพื่อที่จะควบคุมสภาพกายเนื้อ ควบคุมและไม่ตกเป็นทาสของความบาป แต่ดำเนินตาม "ตัวตน" ที่แท้จริงคือ "จิตวิญญาณ" ซึ่งได้ดำเนินตามการทรงนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่ได้ทรงประทับอยู่ภายใน
เหตุฉะนั้น ผู้เชื่อจึงไม่ได้ "ตายต่อตนเอง" แต่ตายต่อเนื้อหนัง ตายต่อความบาป ยอมให้ตัวตนที่แท้จริงดำเนินตามทางของพระวจนะ ของพระเยซูผู้ทรงเป็นความจริง เพราะตัวเก่านั้นได้ "ตายต่อความบาป" แล้ว ดังที่ อ.เปาโล กล่าวว่า "ข้าพเจ้าตายทุกวัน" 1คร. 15:31 พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าตายทุกวัน ข้าพเจ้าขอยืนยันโดยความภูมิใจในพวกท่าน ที่ข้าพเจ้ามีในพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา
หมายถึง การระงับความปรารถนาของเนื้อหนังให้อยู่ภายใต้บังคับ โดยการไม่ทำตามความปรารถนาชั่วของเนื้อหนัง นั่นคือการ “ปฏิเสธตนเอง หรือ การ เอาชนะตนเอง”
และบางครั้ง คำว่า “ตายต่อตนเอง” นั้นได้ถูกนำมายกเข้ากับพระวจนะที่บันทึกว่า
“ปฏิสธตนเอง” ซึ่งไม่ได้หมายถึงตายต่อตนเองเลย
ลก. 9:23 พระองค์จึงตรัสกับพวกเขาทุกคนว่า “ถ้าใครต้องการจะมาติดตามเรา ให้คนนั้นปฏิเสธตนเอง รับกางเขนของตนแบกทุกวันและตามเรามา
เมื่อเราตายต่อความบาปเราก็มีชีวิตต่อไปเพื่อพระเจ้า และดำเนินอยู่ในความจริงด้วยความเชื่อในพระเยซู เมื่อผู้เชื่อได้ตายต่อความบาปและได้รับการชุบให้เป็นขึ้นมามีชีวิตใหม่กับพระองค์ จิตวิญญาณคือชีวิต และเป็น "ตัวตน" ที่แท้จริงของเรา ความสุขของชีวิตที่แท้จริงจะเริ่มจาก ตัวตนที่แท้จริงภายใน นั่นคือ จิตวิญญาณ เมื่อจิตวิญญาณสะอาด เพราะรับการชำระ ตัณหาต่างๆ ความโกรธ ความโลภ ริษยา ความแค้น และอีกมากมาย จะถูกชำระโดยพระวิญญาณแห่งความจริง
1ธส. 5:23 ขอให้พระเจ้าแห่งสันติสุขทรงชำระท่านทั้งหลายให้เป็นคนบริสุทธิ์หมดจด และทรงรักษาทั้งวิญญาณ จิตใจ และร่างกายของท่านไว้ให้ปราศจากการติเตียน จนถึงวันที่พระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราจะเสด็จมา
ขอพระยาห์เวห์อวยพระพรท่าน
ชาโลม
ktm.Emunah
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น