พระเยซูทรงเป็น อเลฟ และทัฟ

พระเยซูทรงเป็น อเลฟ และทัฟ

วิวรณ์ 1:8องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสว่า "เราเป็นอัลฟาและโอเมกา เป็นปฐมและเป็นอวสาน ผู้ทรงเป็นอยู่เดี๋ยวนี้ ผู้ได้ทรงเป็นอยู่ในกาลก่อน ผู้จะเสด็จมานั้น และผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุด"

ในภาษาเดิม "เราเป็นอาเลฟ และทัฟ" (Aleph and Taf) ซึ่งเป็นภาษาฮีบรูตัวแรกและตัวสุดท้าย เช่น ก.-ฮ. ในภาษาไทย

เลือดที่ทาที่วงกบประตูบ้านของชาวอิสราเอลในวันที่ บุตรหัวปีของชาวอียิปต์ถูกประหาร การทางเลือดก็เป็นการทาในลักษณะของอักษรฮีบรู Taf






ที่น่าสนใจคือ ในอักษรรูปภาพดั้งเดิมโบราณของฮีบรู תא[อาเลฟ และ ทัฟฟ]

ภาพแรกเป็นรูปลักษณะของหัววัวแดง และภาพของไม้กางเขน นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญในแผนการไถ่ของพระเจ้า
ฮบ. 9:13 เพราะว่าถ้าเลือดแพะและเลือดวัวตัวผู้ และเถ้าของลูกวัวตัวเมีย ที่ประพรมลงบนคนที่มีมลทิน สามารถชำระเนื้อตัวให้บริสุทธิ์ได้
ฮบ. 9:14 มากยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด พระโลหิตของพระคริสต์ ผู้ทรงถวายพระองค์เองที่ปราศจากตำหนิแด่พระเจ้าโดยพระวิญญาณนิรันดร์ ก็จะทรงชำระมโนธรรมของเราจากการประพฤติที่เปล่าประโยชน์ เพื่อเราจะปรนนิบัติพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่
ความสำคัญของวัวแดงคืออะไรและที่สำคัญกว่านั้นมีความเกี่ยวข้องกับพระเมสสิยาห์และพระวิหารอย่างไร? ให้เราตรวจสอบพระคัมภีร์เกี่ยวกับเรื่องนี้
กดว. 19:1 พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า
กดว. 19:2 “ต่อไปนี้เป็นกฎของธรรมบัญญัติซึ่งพระยาห์เวห์ทรงบัญชาว่า จงบอกคนอิสราเอลให้นำโคตัวเมียสีแดงที่ไม่พิการและไม่มีตำหนิ ซึ่งยังไม่เคยเข้าเทียมแอกมา

* หมายเหตุ: นี่เป็นความหมายที่มีต่อสิ่งที่พระเมสสิยาห์กล่าวไว้ใน มัทธิว 11:28-30 แอกเป็นสัญลักษณ์ของการเป็นทาสในระบบศาสนาที่มนุษย์สร้างขึ้น

มธ. 11:28 บรรดาผู้เหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาหาเรา และเราจะให้ท่านทั้งหลายได้หยุดพัก
มธ. 11:29 จงเอาแอกของเราแบกไว้ แล้วเรียนจากเรา เพราะว่าเราสุภาพอ่อนโยนและใจอ่อนน้อม และจิตใจของพวกท่านจะได้หยุดพัก
มธ. 11:30 ด้วยว่าแอกของเราก็พอเหมาะ และภาระของเราก็เบา”

กดว. 19:3 จงให้โคนั้นแก่เอเลอาซาร์ปุโรหิต และให้เอาโคนั้นไปนอกค่ายแล้วฆ่าต่อหน้าเขา
กดว. 19:4 เอเลอาซาร์ปุโรหิตจะเอานิ้วมือจุ่มเลือดโค แล้วพรมที่ข้างหน้าเต็นท์นัดพบเจ็ดครั้ง
กดว. 19:5 และให้เผาโคตัวเมียนั้นต่อหน้าเขา คือเผาทั้งหนัง เนื้อ และเลือด กับมูลของมัน
กดว. 19:6 และปุโรหิตจะเอาไม้สนสีดาร์ ไม้หุสบกับด้ายสีแดงโยนเข้าไปในไฟที่เผาโคตัวเมียนั้น
กดว. 19:7 แล้วปุโรหิตจะซักเสื้อตำแหน่งและชำระร่างกายของเขาในน้ำ หลังจากนั้นจึงเข้าไปในค่าย และปุโรหิตจะเป็นมลทินอยู่จนถึงเวลาเย็น
กดว. 19:8 คนที่เผาโคก็ต้องซักเสื้อผ้าและชำระร่างกายของเขาในน้ำ และเขาจะเป็นมลทินอยู่จนถึงเวลาเย็น
กดว. 19:9 ให้ผู้ชายที่สะอาดเก็บขี้เถ้าโคตัวเมีย และนำไปไว้ในที่สะอาดนอกค่าย ขี้เถ้านั้นจะเป็นเหมือนน้ำชำระมลทินสำหรับคนอิสราเอล คือการชำระบาป
กดว. 19:10 คนที่เก็บขี้เถ้าของโคตัวเมียต้องซักเสื้อผ้าของตน และเขาจะเป็นมลทินอยู่จนถึงเวลาเย็น นี่จะเป็นกฎถาวรสำหรับคนอิสราเอล และคนต่างด้าวผู้อาศัยอยู่ท่ามกลางเขาทั้งหลาย
กดว. 19:11 “ใครที่แตะต้องศพของผู้ใดก็ตามต้องเป็นมลทินอยู่เจ็ดวัน
กดว. 19:12 เขาต้องชำระตัวด้วยน้ำในวันที่สามและวันที่เจ็ด เขาจึงจะสะอาด แต่ถ้าเขาไม่ได้ชำระตัวในวันที่สามและวันที่เจ็ด เขาจะสะอาดไม่ได้
กดว. 19:13 ทุกคนที่แตะต้องคนตาย คือร่างกายของคนที่ตายแล้ว และไม่ได้ชำระตัว คนนั้นก็ทำให้พลับพลาของพระยาห์เวห์เป็นมลทิน เขาต้องถูกตัดออกจากอิสราเอล เพราะไม่ได้เอาน้ำชำระมลทินพรมเขา เขาจะเป็นมลทิน และมลทินยังอยู่บนตัวเขา